زَبور 19:9 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁹ هُداوندئے تُرس پاک اِنت و تان اَبد پایدار. هُداوندئے پرمان برهکّ اَنت و سَرجمیا اَدل،

زَبور 19:9 Σταυροειδείς Αναφορές

پێدایش 22:12

پرێشتگا گوَشت: ”وتی دستا بدار و چُکّا هچّ مکن. نون منَ زانان که تئو هُداتُرسے ائے، چێا که تئو چَکّ و پَد نبوتئے و وتی بَچّ، وتی یکّێن چُکّ هم منا دات.“

پێدایش 42:18

سئیمی رۆچا گۆن آیان گوَشتی: ”هما پئیما که من شمارا گوَشان، هما پئیم بکنێت، گڑا زندگَ مانێت، پرچا که منا چه هُدایا تُرسیت.

زَبور 10:5

وتی راها مُدام کامیاب و سۆبێن اِنت، تئیی شئور و دادرسی چه آییئے چمّا دور اَنت، وتی سجّهێن دژمنان ریشکندَ کنت.

زَبور 111:10

هُداوندئے تُرس داناییئے بِندات اِنت. هما که آییئے رهبندانی رَندگیریا کننت، آیان شرّێن زانتکاریَ رسیت. تان اَبد ستا هماییئیگ اِنت.

زَبور 115:13

همایان برکتَ دنت که هُداوندئے تُرس آیانی دلا اِنت، مزنێن و کَسانێنان، یکّ پئیما.

زَبور 119:1

بَهتاور اَنت هما که راهِش راست اَنت و هُداوندئے شَریَتئے هسابا گَردنت.

زَبور 119:106

من سئوگندے وارتگ و اے سئوگندئے سرا اۆشتاتگان که تئیی آدلێن هُکمانی رَندگیریا کنان.

زَبور 119:111

تئیی پرمان مُدام منی میراس اَنت، منی دلئے شادمانی اَنت.

زَبور 119:142

تئیی اَدل دائمی و تئیی شَریَت راست اِنت.

زَبور 119:39

هما بێنَنگیا دور کن که منا چه آییا تُرسیت، که تئیی هُکم نێک اَنت.

زَبور 119:62

شپنێما پادَ کایان و تئیی شُگرا گِران په تئیی آدلێن هُکمان.

زَبور 119:7

گۆن تچکێن دلێا تئیی شُگرا گِران، وهدے تئیی آدلێن پرمانان دَر بَرانَ بان.

زَبور 119:75

او هُداوند! منَ زانان که تئیی هُکم په اَدل اَنت و تئو چه وتی وپاداریا منا مُسیبتانی تها دئور داتگ.

زَبور 12:7

او هُداوند! تئو اِشان نگهپانیَ کنئے، تئو اے دابێن مردمانی نیاما اِشانی پُشت و پناهَ بئے.

زَبور 147:19

وتی هبرا په آکوبا آشکارَ کنت و وتی هُکم و پرمانا په اِسراییلا.

زَبور 36:1

گناه، بدکارا مان آییئے دلئے جُهلانکیا گوانکَ جنت، آییئے چمّان هُداتُرسی نێست.

زَبور 36:6

تئیی اَدل و راستی بُرزترێن کۆهانی ڈئولا اِنت و اِنساپ، مزنێن جُهلانکیانی. او هُداوند! تئو ائے که انسان و هئیوانئے رَکّێنۆک ائے.

دَرگوَز 21:1

”اے هما کانون اَنت که ترا گۆن کئوما گوَشگی اَنت:

کاسِدانی کار 10:22

آیان پَسّئو دات: ”ما پئوجی اَپسر کُرنیلیوسئے کاسِد اێن. آ پهرێزکار و هُداتُرسێن مردمے و سجّهێن یَهودی آییئے وشنامی و بۆهێریئے مَنّۆگر اَنت. هُدائے یکّ پاکێن پرێشتگێا گۆن آییا گوَشتگ که په تئیی هبرانی گۆش دارگا ترا وتی لۆگا بلۆٹیت.“

پولُسئے کاگد په رومیان 11:22

نون هُدائے مهربانی و تْرندیا بچار، تْرندی په همایان اِنت که کپتگ‌اَنت و مهربانی په تئو اِنت، اگن آییئے مهربانیانی ساهگا بمانئے. اگن نه، تئو هم گُڈّگَ بئے.

پولُسئے کاگد په رومیان 2:2

ما زانێن هُدائے دادرَسی آیانی سرا بَرهَکّ اِنت که اے پئیمێن کارَ کننت.

اِلهام 15:3

آیان هُدائے هِزمتکار موسّائے سئوت دپا اَت و گوَرانڈئے سئوت هم. گوَشگا اَتنت: ”تئیی کار مزن و هئیران کنۆک اَنت، او پُرواکێن هُداوندێن هُدا! تئیی راه په اَدل و راستی اَنت، او کئومانی بادشاه!

اِلهام 16:7

و من اِشکت که کُربانجاه گوَشگا اَت: ”هئو، او پُرواکێن هُداوندێن هُدا! تئیی دادرسی راست و په اَدل اَنت.“

اِلهام 19:2

چێا که آییئے دادرسی راست و په اَدل اَنت. آییا هما مزنێن کَهبگ سِزا داتگ که زمینی گۆن وتی زِنهکاریان گُمراه کرتگ‌اَت. هُدایا چه آییا وتی هِزمتکارانی هۆنئے بێر گپتگ.“