زَبور 13:4 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁴ چۆ مبیت دژمن بگوَشیت: ”من آییئے سرا سۆبێن بوتگان“، بدواه شادان ببیت که منَ لرزان.

زَبور 13:4 Σταυροειδείς Αναφορές

زَبور 10:11

وتی دلا گوَشیت: ”هُدایا شَمُشتگ دێمی پۆشێنتگ و هچبرَ نگندیت.“

زَبور 112:6

چێا که آ هچبر لرزێنَگَ نبیت، پهرێزکارێن مردمے تان اَبد یات کنگَ بیت.

زَبور 25:2

او منی هُدا! تئیی سرا تئوکلَ کنان، مئیل که پَشَل و شرمندگ ببان و دژمن منی سرا بالادست ببنت.

زَبور 35:19

مئیل که پرێبکارێن دژمن منی سرا شادهی کننت، مئیل هما که مُپت و ناهکّا چه من بێزار اَنت چمُّک و پونزُک بکننت.

زَبور 35:25

مئیل وتی دلا بگوَشنت: ”هه، هه، هه! په وتی اَرمانا رستێن.“ مئیل بگوَشنت: ”لُنکهے کرت و اێرِن برت.“

زَبور 38:16

چیا که گوَشتُن: ”وهدے پادُنَ لرزیت، هما مردمان منی سرا شادهی کنگا مئیل که وتا چه من مسترَ زاننت.“

زَبور 55:22

وتی پرێشانیان په هُدایا بِلّ، که آ تئیی دارۆک اِنت، آ هچبر پهرێزکاران کپگا نئیلیت.

زَبور 62:2

منی تلار و منی رَکّێنۆک تهنا هما اِنت، منی کلات اِنت، هچبرَ نلرزان.

زَبور 62:6

منی تلار و منی رَکّێنۆک تهنا هما اِنت، منی کلات اِنت، منَ نلرزان.

زَبور 9:19

او هُداوند! پاد آ و مئیل که انسان بالادست ببیت، بِلّ که تئیی درگاها کئومانی شئور و هُکم بُرّگ ببیت.