انّون همے مُلکا دَرامَدێئے پئیما بنند. من گۆن تئو گۆن آن و ترا برکتَ دئیان. اے سجّهێن زمینان ترا و تئیی نَسل و پَدرێچارا دئیان و گۆن تئیی پت اِبراهێما وارتگێن سئوگندا برجمَ داران.
هُداوند چه پَدانکا بُرزتر اۆشتاتگاَت. گوَشتی: ”من هُداوند آن، تئیی پت اِبراهێمئے هُدا و اِساکئے هُدا. اے زمینئے سرا که تئو انّون وپتگئے، من اِشیا ترا و تئیی نَسل و پَدرێچارا دئیان.
منی هبرئے مکسد اِش اِنت که شَریَت که چار سَد و سی سالا پد آتک، آ اَهد و پئیمانا ناکارَ نکنت که هُدایا چه پێسرا گیشّێنتگ و اے پئیما هُدائے کئولا هم ناکارَ نکنت.