22 هچکَس هم نۆکێن شرابا، کوَهنێن زِکّان مانَ نکنت، چێا که نۆکێن شراب، زِکّانَ تْراکێنیت و دِرّیت. زِکّ و شراب، هر دو زئوالَ بنت. نۆکێن شرابا، نۆکێن زِکّان مانَ کننت.“
تئیی هُکمانی بارئوا منی دل بێمئیار بات تانکه شرمندگ مبان.
چۆ مَشکێا آن که دوتّانی تها هُشک بوتگ، بله تئیی هُکمُن نشَمُشتگاَنت.
همے ڈئولا، کوَهنێن زِکّانی تها نۆکێن شراب مانَ نکننت، اگن چُش بکننت زِکَّ دِرنت و شرابَ رِچنت و زِکّ هم زئوالَ بنت. نۆکێن شرابا نۆکێن زِکّان مانَ کننت، تان شراب و زِکّ، هر دوێن بماننت.“
هچکَس چه نۆکێن گُدێا چُنڈے ندرّیت و کوَهنێن پَشکا پَچّ و پینگَ نجنت، چێا که نۆکێن گُدئے پَچّ نزَّ کئیت و کوَهنێن پَشکا گێشترَ دِرّیت.
شَبَّتئے رۆچێا، ایسّا چه گندمی کِشارانی تۆکا گوَزگا اَت. آییئے مریدان راه رئواجکا چه آ کِشاران لهتێن هۆشگ سِست.