هما پئوجی اَپسر و آییئے همراهێن سپاهیگ که ایسّائے پانگ اَتنت، وهدے زمینچَنڈ و اے دگه سرگوَستِش دیستنت، سکّ تُرست و گوَشتِش: ”بێشکّ اے مرد هُدائے چُکّ اَت.“
یاپائے شهر چه لُدَّها نزّیکّ اَت. وهدے یاپائے نندۆکێن مرید سهیگ بوتنت که پِتْرُس لُدَّهئے شهرا اِنت، آیان دو مردم راه دات و مِنّتگیریاِش کرت که پِتْرُس زوتّ آیانی کِرّا بیئیت.