مَتّا 6:13 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹³ مارا آزمائِش و چَکّاسا دئور مدئے و چه شئیتانا برَکّێن.‘

مَتّا 6:13 Σταυροειδείς Αναφορές

پێدایش 22:1

اے چیزّان و رند، هُدایا اِبراهێم چَکّاسِت. گۆن اِبراهێما گوَشتی: ”اِبراهێم!“ اِبراهێما پَسّئو دات: ”جی!“

زَبور 10:16

هُداوند اَبد تان اَبد بادشاه اِنت، کئوم چه آییئے سرڈگارا گار و گُمسارَ بنت.

زَبور 106:48

هُداوندا ستا و سنا بات، اِسراییلئے هُدایا، اَبد تان اَبد. سجّهێن مردم بگوَشاتنت: ”انچُش بات. آمین.“ هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.

زَبور 22:28

چیا که بادشاهی هُداوندئیگ اِنت و هما اِنت که کئومانی سرا هاکمیَ کنت.

زَبور 41:13

هُداوندا ستا بات، اِسراییلئے هُدایا، چه اَزل تان اَبد. اَنچش بات. آمین.

زَبور 47:2

چیا که بُرزێن اَرشئے هُداوند باکَمال اِنت، سجّهێن جهانئے مزنێن بادشاه.

زَبور 47:7

چیا که هُدا سجّهێن جهانئے بادشاه اِنت، آییا گۆن شئیرے بنازێنێت.

زَبور 72:19

آییئے پرشئوکتێن ناما تان اَبد ستا بات، آییئے شان و شئوکت سجّهێن زمینا بگرات. اَنچش بات. آمین.

زَبور 89:52

هُداوندا تان اَبد ستا بات. اَنچش بات. آمین.

دَرگوَز 15:18

هُداوند اَبد تان اَبد هاکمیَ کنت.“

دانیال 4:25

تئو چه انسانان گلّێنگَ بئے و جنگلی جانوَرانی درنیاما جَهمنندَ بئے. تئیی وَرد و وراک پس و گۆکانی ڈئولا کاه و بوچَّ بنت و تئو چه آسمانئے نۆدان تَرَّ بئے. تان هپت زمانَگا تئو اَنچُشَ بئے، تان هما وهدا که تئو پَجّاه بیارئے که بُرزێن اَرشئے هُدا انسانی بادشاهیانی سرا هُکمران اِنت و هما مردما دنتِش که وتَ لۆٹیت.

دانیال 7:18

بله بادشاهی، بُرزێن اَرشئے هُدائے پاکێن مردمان دئیگَ بیت و اَبد تان اَبد همایانی مِلکتَ بیت.

مَتّا 26:41

هُژّار بێت و دْوا کنێت تانکه آزمائِش و چَکّاسا مکپێت. روه، تئیار و مُرادیگ اِنت، بله جسم نِزۆر و ناتوان.“

مَتّا 28:20

آیان درس و سَبکّ بدئیێت که منی سجّهێن هُکم و پرمانانی سرا کار بکننت. دلجم ببێت، من تان دنیائے هلاسیا، مُدام گۆن شما گۆن آن.“

مَتّا 5:37

پمێشکا اۆدا که ’هئو‘ گوَشگی اِنت، بگوَشێت ’هئو‘ و اۆدا که ’اِنّه‘ گوَشگی اِنت، بگوَشێت ’اِنّه‘. چه اِشیا گێشتر شئیتانئے کار اِنت.

مَتّا 6:10

تئیی بادشاهی بیایات. تئیی واهگ و اِراده زمینئے سرا هم هما ڈئولا سَرجم بات که آسمانا سَرجمَ بیت.

یوهَنّا 17:15

اے دْوایا نکنان که اِشان چه دنیایا ببر، دْوا کنان که اِشان چه شِرّ و شئیتانا دور بدار.

په گَلاتیان پولُسئے کاگد 1:4

ایسّا مَسیها وتا په مئے گناهانی دور کنگا نَدر کرت که مئے هُداێن پتئے واهگئے برکتا مارا چه انّوگێن هرابێن زمانگا برکّێنیت.

په تِسالونیکیان پولُسئے ائولی کاگد 1:10

آییئے چُکّئے ودارا ببێت، هما که چه آسمانا کئیت، هما که هدایا چه مُردگان زندگ کرت بزان ایسّا که مارا چه آیۆکێن گزَبا رَکّێنیت.

په تِسالونیکیان پولُسئے دومی کاگد 3:3

بله هُداوند وتی کئولئے سرا اۆشتاتگ و شمارا مُهر و مهکمَ کنت و چه شِرّ و شئیتانا دورَ داریت.

په تیموتاووسا پولُسئے ائولی کاگد 1:17

اَبدمانێن بادشاه، بزان هما یکّێن هُدا که نمیران اِنت و چه چمّان چێر و اَندێم اِنت، آییئے اِزّت و شئوکت اَبد تان اَبد برجاه بات. اَنچُش بات. آمین.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 5:8

گران و سنگین و هُژّار ببێت، چێا که شمئے دژمن، شئیتان، چۆ شێرا گُرّان اِنت و شۆهازا اِنت که کجا شکارے برسیتی تان بدِرّیت و اێری ببارت.

پِتْرُسئے دومی کاگد 2:9

گڑا همے پئیما هُداوندَ زانت که وتی پهرێزکارێن مردمان چۆن چه چَکّاسان برَکّێنیت و بدکاران سِزا بدنت تان هما وهدا که دادرسیئے رۆچ برسیت.

یوهَنّائے ائولی کاگد 3:8

آ که گناهَ کنت شئیتانئے چُکّ اِنت پرچا که شئیتان چه بُنگێجا گناه کنان اِنت. هُدائے چُکّ پمێشکا پَدَّر بوت که شئیتانئے کاران بپرۆشیت و زئوال بکنت.

اِلهام 1:18

من زندگێن آن. من مُرتگ‌اَتان و بچار، نون زندگ آن، اَبد تان اَبد. مرک و مُردگانی جهانئے کِلیت منا گۆن اَنت.

اِلهام 19:1

چه اے چیزّان و رند من اَنچێن مزنێن تئوارے اِشکت، گوَشئیگا آسمانا سکّێن بلاهێن مُچّیێئے تئوار اَت، گوَشگا اَتنت: ”هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. رَکّێنگ و شئوکت و زۆر مئے هُدائیگ اَنت،

اِلهام 19:4

پدا بیست و چارێن کماش و چارێن سَهدار دێم په چێر کپتنت. تَهتئے سرا نِشتگێن هُدااِش پرستش کرت، گوَشتِش: ”آمین. هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.“

اِلهام 2:10

چه آیۆکێن آزاران متُرس. بچار، شئیتان چه شما لهتێنا په شمئے چکّاسگا زندانا کنت و تئو تان ده رۆچا آزار دئیگَ بئے. تان مرکئے ساهتا وپادار بئے و من ترا زِندئے تاجا دئیان.

اِلهام 21:4

هُدا چه آیانی چمّان هر اَرسێا پَهکَ کنت. مرک نون پَشتَ نکپیت و نه پُرس و نه زاری و نه دردَ بیت، چێا که پێسریگێن چیزّ گوَستگ‌اَنت.“

اِلهام 3:10

تئو منی هُکم منِّتگ و سبر و اۆپار کرتگ، پمێشکا من هم ترا چه دادرَسیئے ساهتا رَکّێنان که په زمینئے سرا نِشتگێنانی چَکّاسگا سجّهێن دنیایا آیگی اِنت.

اِلهام 3:14

په لئودیکیائے کِلیسائے پرێشتگا نبشته کن: اے هبر ”آمین“، وپادار و راستێن شاهد، هُدائے اَڈّ کرتگێنانی سرچمّگئے هبر اَنت. آ چُشَ گوَشیت:

اِلهام 5:13

آسمانا، زمینئے سرا، زمینئے چێرا و دریائے تۆکا، هرچے که آیانی تها هست، من اِشکت سجّهێن اَڈّ کرتگێن چیزّ گوَشگا اَتنت: ”ستا، اِزّت، شئوکت و زۆر، تَهتئے سرا نِشتگێنئے و گوَرانڈئے بات، اَبد تان اَبد.“