23 اۆدا، ناسِرَهئے شهرا جَهمنند بوت تان اے پئیما نبیانی هبر راست و پَدّر ببیت که آ ناسِری گوَشگَ بیت.
اے سجّهێن کار پمێشکا چُش بوتنت تان هُداوندئے هما هبر راست و پَدّر ببنت که آییا چه نبیئے زبانا گوَشتگاَنت:
مُچّیئے مردمان پَسّئو دات: ”اے هما نبی اِنت، ایسّا که جَلیلئے شهر ناسِرَهئے نندۆکے.“
وهدے دێم په مزنێن دروازگا رئوگا اَت، دگه مۆلدێا دیست و گۆن مردمان گوَشتی: ”اے مرد ایسّا ناسِریئے همراه بوتگ.“
”او ایسّا ناسِری! ترا گۆن ما چِه کار اِنت؟ آتکگئے که مارا گار و تباه بکنئے؟ منَ زانان تئو کئے ائے، تئو هُدائے گچێن کرتگێن هما پاکێن ائے.“
آ رۆچان، ایسّا چه جَلیلئے دَمگئے شهر ناسِرَها آتک و اُردُنئے کئورا یَهیائے دستا پاکشۆدی دئیگ بوت.
ششمی ماها، هُدایا وتی پرێشتگ جِبراییل، جَلیلئے دَمگئے شهر ناسِرَها، مَریم نامێن نِشتگێن جنکّێئے کِرّا راه دات که آییئے سانگ گۆن ایسُّپ نامێن مردێا بوتگاَت. ایسُّپ، چه داوودئے نَسل و پَدرێچا اَت.
هالِش دات: ”ایسّا ناسِری گوَزگا اِنت.“
وهدے ایسّائے پت و ماتا هُداوندئے شَریَتئے سجّهێن راه و رَهبند پوره کرتنت، گڑا پِر ترّت و جَلیلا، وتی شهر ناسِرَها آتکنت.
پسّئواِش دات: ”ایسّا ناسِریئے.“ گوَشتی: ”من آن!“ ایسّائے دْرۆهۆک یَهودا هم همۆدا اۆشتاتگاَت.
پدا گوَشتی: ”کئیی شۆهازا اێت؟“ آیان گوَشت: ”ایسّا ناسِریئے.“
پیلاتوسئے هُکما مئیارنامگێئے سرا نبشتهاِش کرت و سَلیبئے سرا دْرتکِش. نبشته اے ڈئولا اَت: ”ایسّا ناسِری - یَهودیانی بادشاه.“
او اِسراییلیان! دِلگۆش کنێت. اَنچُش که شما وتَ زانێت، هُدایا شمئے نیاما مۆجزه و اَجِکّایی و اَجَبَّتێن نشانی چه ایسّا ناسِریئے نێمگا زاهر و پَدّر کرت و اے ڈئولا په آییا گواهی داتی.
گپّ اِش اِنت که اے مرد، پولُس، مزنێن پلێنڈ و پِتنهسازے و سَرجمێن دنیائے یَهودیانَ شۆرێنیت. ناسِری نامێن یکّ ناراهێن ٹۆلیێئے سرۆکے.