ایسّایا پدا گۆن مردمان هبر کرت، گوَشتی: ”جهانئے رُژن و نور من آن. کَسے که منی رَندگیریا کنت، آییئے راه هچبر تهارَ نبیت و آ زِندئے رُژناییئے واهندَ بیت.“
منا بازێن هبرے هست که شمئے بارئوا بگوَشان و شمارا مئیاربار بکنان، بله منی دێم دئیۆک هما راستێن اِنت و من هر چیزّے که چه آییا اِشکتگ، گۆن جهانا گوَشانِش.“