په گَلاتیان پولُسئے کاگد 6:9 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁹ شَرّێن کارئے کنگا دم مبَرێن، چێا که اگن هِمّتا دئور مدئیێن، په وهدَ رُنێن.

په گَلاتیان پولُسئے کاگد 6:9 Σταυροειδείς Αναφορές

پێدایش 29:7

آکوبا گوَشت: ”بچار، رۆچ اَنگت بُرز اِنت و رَمگانی مُچّ بئیگئے وهد نه‌اِنت. پسان آپ بدئیێت و کَهچران بَرێت.“

زَبور 104:27

سجّهێنانی چَمّ ترا سَکّ اَنت، که آیانی وراکا په وهد بدئیئے.

زَبور 126:5

هما که اَرس رێچانا کِشت و کِشارَ کننت، په شادهی کوکّار کنانا رُننت.

زَبور 145:15

سجّهێنانی چمّ په تئو سکّ اَنت و تئو آیانی رۆزیگا په وهدَ بَکشئے.

مَتّا 10:22

سجّهێن مردم، په منی نامئے سئوَبا چه شما نَپرتَ کننت. بله هما که تان آهِرا سکّیانَ سگّیت، آ رَکّیت.

مَتّا 24:13

بله هما که تان آهِرا سکّیانَ سگّیت، آ رَکّیت.

مَتّا 25:17

همے پئیما، آ دومی که دو تالانتی رَستگ‌اَت، دگه دو تالانتی نَپ رَست.

مَتّا 9:19

ایسّا پاد آتک و گۆن وتی مریدان آییئے همراه بوت.

مَرکاس 3:3

ایسّایا گۆن مُنڈێن مردا گوَشت: ”بیا دێما بۆشت.“

لوکا 18:1

ایسّایا په مریدان مِسالے آورت تان آیان سَرکِچ بدنت و پێش بداریت که هروهد دْوا بکننت و هچبر دلپرۆش و نااُمێت مبنت.

پولُسئے کاگد په رومیان 2:7

هما که گۆن سبر و اۆپار، نێکێن کارانی سرا مُهر اۆشتاتگ‌اَنت و شئوکت، ازّت و نمیرانیئے رَندا اَنت، آیان نمیرانێن زِندَ بَکشیت.

په تِسالونیکیان پولُسئے دومی کاگد 3:13

او براتان! شما چه شَرّێن کارا دَم مبرێت.

آکوب 5:7

او براتان! تان هُداوندئے آیگا، سَبر و اۆپار کنێت. بچارێت که دِهکان چِه پئیما ودارَ کنت تان زمین وتی پُراَرزشێن بَرا برۆدێنیت، آ په اێرَهتی و بهاری هئوران چۆن وداریگ اِنت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 2:15

هُدا لۆٹیت شما گۆن وتی شَرّێن کِرد و کاران اَهمکێن مردمانی ناسرپدێن هبرانی دێما بدارێت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 3:17

پمێشکا، اگن هُدائے رزا ببیت که سکّی بسگّێت، گڑا بدێن کارانی سکّیئے سگّگئے بدلا، نێکێن کارانی سکّیا بسگّێت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 4:19

پمێشکا، آ که گۆن هُدائے رزایا سکّی و سۆریانی تها کپتگ‌اَنت، وتا مئے جۆڑ کنۆکئے سپرده بکننت که وپادار اِنت و نێکێن کار کنان ببنت.

اِلهام 2:17

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه چێر و پناهێن مَنّا بَهرے دئیان. من آ مردما اسپێتێن سِنگے هم دئیان که آییئے سرا نۆکێن نامے نبشته اِنت. اے ناما تهنا هما زانت که آییا دئیگَ بیت.

اِلهام 2:3

مُهر اۆشتاتگئے و گۆن سبر و اۆپارے هر چیزِّت په منی ناما سگِّتگ و دمِت نبُرتگ.

اِلهام 2:7

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه زِندئے هما درچکا ورگئے هکّا دئیان که هُدائے بهشتا اِنت.