6 هما مردما که اُستاد هُدائے هبرا سۆجَ دنت، باید اِنت آ هر شَرّێن چیزّا گۆن وتی اُستادا بَهر بکنت.
په وتی سات و سپرا تورگ و پێلِک مزورێت و نه دو جامگ، نه چئوَٹ و سواس و نه اَسا و دَزلَٹّ، چێا که کار کنۆک وتی مُزّئے هکدار اِنت.
تان هَما تالیم که تئو گپتگاَنت، آیانی راستیئے بارئوا تئیی باور مُهر و مُهکمتر ببیت.
اے آیانی وتی جندئے شئور اَت. آ په راستی یَهودیانی وامدار اَنت، چێا که وهدے دَرکئوم گۆن یَهودیانی روهی برکتان شریکدار بوتگاَنت، آ هم وامدار اَنت که گۆن وتی مالی هستیا، یَهودیانی هِزمتا بکننت.
تئو هُدائے هبرئے جارا بجن، وهد و ناوهد په جار جنگا تئیار بئے. مردمان هکّل کن و گۆن مزنێن سبر و اۆپار و بازێن سر و سۆجے آیانی ردیان راست کن و دلبَڈّیاِش بدئے.