دَرگوَز 32:12 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹² چێا مِسری بگوَشنت: ’اے مردمی چه مِسرا په بدنیّتی در کرتنت که کۆه و گیابانان ببارت و بکُشیتِش و چه جهانا گارِش بکنت‘؟ وتی هِژمئے آسا کُش. وتی اِرادها بدل کن و اے بلاها وتی مهلوکئے سرا دئور مدئے.

دَرگوَز 32:12 Σταυροειδείς Αναφορές

پێدایش 6:6

هُداوند پَشۆمان بوت که من دنیایا اِنسان چێا جۆڑ کرت. هُداوندئے دل سکّ پَدَرد بوت.

زَبور 106:45

گۆن آیان وتی اَهد و کراری یات کرت و چه وتی بازێن مِهرا، چه آیانی بدیان سر گوَست.

زَبور 74:18

او هُداوند! یاتا بکپ که دژمن چِه پئیما مسکرا کننت و نازانتێن مردم تئیی ناما چِه پئیما بَد و رَدَ گوَشنت.

زَبور 78:38

بله آ اَنگت مهربان اَت و آیانی گناهی بَکشِتنت و سجّهێنی نکُشتنت. رند په رندا وتی هِژمیَ داشت و وتی سجّهێن گزبی درشانَ نکرت.

زَبور 85:3

تئو وتی سجّهێن گَزب پُشتا دئور دات و وتی هِژمئے آس تۆست.

زَبور 90:13

دێم په ما پِر تَرّ، او هُداوند! تان کدێن چُشَ بیت؟ وتی هزمتکارانی سرا رَهم کن.

دَرگوَز 32:14

هُداوندا اِراده کرتگ‌اَت که وتی مهلوکئے سرا بلاهے دئورَ دئیان، بله اِرادهی بدل کرت.

دَرگوَز 33:13

نون اگن تئیی چمّان منی کَدر و اِزّت باز اِنت، گڑا وتی راهان په من آشکار کن تانکه من ترا پَجّاه بیاران و هما اِزّت که منا تئیی چمّان هست‌اِنت، آییا برجاه داشت بکنان. بچار، اے مهلوک تئیی جندئے کئوم اِنت.“