11 هُدایا اِسراییلیانی سرۆک تاوان نداتنت. آیان هُدا دیست و همۆدا ورگ و چرگِش وارت.
هُداوندا که گۆن هاجِرا هبر کرت، هاجِرا هُداوندارا اے نام بست: ”تئو هما هُدا ائے که منا گندئے.“ چێا که هاجِرا گوَشت: ”نون من هما دیست که منا مُدامَ گندیت.“
اِبراهێم اَلّما مزن و زۆرمَندێن کئومے جۆڑَ بیت و آییئے سئوَبا زمینئے سجّهێن کئوم برکتَ گرنت.
همۆدا، کۆهستگێن دَمگا کُربانیگے کرتی و سیاد و وارِسی ورگێا داوَت داتنت. ورگا رند شپا همۆدا داشتِش.
تئو چه پُشتا و دێما منا چَپّ و چاگرد کرتگ و وتی دست منی سرا اێر مُشتگ.
موسّائے ناکۆ یَترونا په هُدایا سۆچَگی و دگه کُربانیگ پێش کرت. هارون و اِسراییلئے سجّهێن کماش آتکنت که هُدائے بارگاها گۆن موسّائے ناکۆا نان بوَرنت.
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”اێر کَپ و مردمان هبردار کن که په هُداوندئے چارگا گیشّێنتگێن هَدّ و سیمسرا مپرۆشێت. اگن نه، چه شما بازێنے مِریت.
هُدایا گۆن موسّایا گوَشت: ”بُرزاد، منِ هُداوندئے بارگاها بیا. تئو و هارون و ناداب و اَبیهو و اِسراییلئے هپتاد کماش بیاێت و چه دورا پرستش کنێت.
من، تئیی هِزمتکار، چۆن گۆن تئو هبر کرتَ کنان، منی واجه؟ منی واک و توان شُتگ و په زۆرے دَم کشّگا آن.“