دانیال 6:22 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

²² منی هُدایا وتی پرێشتگے راه دات که شێرانی دپی بست. شێران منا هچّ تاوان ندات. او بادشاه! همینچک که من هدائے دێما بێگُناه آن، همینچک تئیی دێما هم من هچّ رَدێن کارے نکرتگ.“

دانیال 6:22 Σταυροειδείς Αναφορές

پێدایش 40:15

من چه اِبرانیانی مُلکا دُزّگ و اِدا آرگ بوتگان و اِدا هم من چُشێن کارے نکرتگ که اے سیَه‌چاتا دئور دئیگ ببان.“

زَبور 118:28

تئو منی هُدا ائے، تئیی شُگرا گِران. تئو منی هُدا ائے، ترا نازێنان.

زَبور 26:6

او هُداوند! وتی دستان بێگناهیئے تها شۆدان و تئیی کُربانجاهئے سرا چهرَ وران،

زَبور 31:14

بله او هُداوند! من تئیی سرا تئوکلَ کنان و گوَشان که ”تئو منی هُدا ائے.“

زَبور 34:7

هُداوندئے پرێشتگ هُداتُرسانی چپّ و چاگردا پَلّے بندیت و آیان نجاتَ دنت.

زَبور 38:21

او هُداوند! منا یله مکن. او منی هُدا! چه من دور مبئے.

زَبور 84:11

که هُداوندێن رۆچ و اِسپرے، هُداوند رهمتَ بَکشیت و اِزّتَ دنت. هما که زندا په بێمئیاریَ گوازێنیت، هُداوند شرّێن چیزّان چه آییا دورَ نداریت.

دانیال 3:28

نِبوکَدنِزَرا گوَشت: ”شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆئے هُدایا ستا و سنا بات که آییا وتی پرێشتگے دێم داتگ و وتی هِزمتکار رَکّێنتگ‌اَنت. اِشان وتی هُدائے سرا باوَر و بێسه اَت و منی هُکمِش نَمَنِّت. چه وتی زندا سر گوَستنت، بله وتی جندئے هُدایا اَبێد، دگه هُدائے هِزمت و سُجدها رَزا نبوتنت.

دانیال 6:20

وهدے گارئے نزّیکّا رست، گۆن دردناکێن تئوارێا کوکّاری کرت و گۆن دانیالا گوَشتی: ”او دانیال! او زندگێن هُدائے هِزمتکار! بارێن ترا تئیی هما هُدایا چه شێران رَکّێنت کرت که تئو مُدام آییئے هِزمتا کنئے؟“

دانیال 6:23

نون بادشاه سکّ گَل بوت و هُکمی دات که دانیال چه گارا در کنگ ببیت. گڑا دانیال چه گارا در کنگ بوت. ٹَپّے هم پِری نێست‌اَت چێا که آییا وتی هُدائے سرا تئوکل کرتگ‌اَت.

دانیال 6:4

گڑا اے دگه سروزیر و والی دانیالئے هکومتی کارانی تها رَدی شۆهاز کنگا لگّتنت، بله آیان په دانیالئے اێر جنگ و مئیاریگ کنگا هچّ نیمّونے دست نکپت. آ، وپادارے اَت، چه وتی کاران نادلگۆش نه‌اَت و نه که سِلکاریے کرتی.

دانیال 6:7

او بادشاه! تئیی سجّهێن سروزیر، هاکم، والی، سَلاهکار و سرداران وت‌مان‌وتا شئور کرتگ که تئو یکّ شاهی هُکمے بدئیئے که هرکَس تان آیۆکێن سی رۆچا ترا ابێد، دگه هُدا یا دگه مردمێئے کِرّا دْوا بلۆٹیت، شێرانی گارا دئور دئیگَ بیت.

مَتّا 27:46

بێگاهئے ساهت سئیا، ایسّایا چیهال جت: ”اِلی، اِلی، لِما سَبَکْتَنی؟“ بزان: او منی هُدا، او منی هُدا! تئو چێا منا تهنا اِشت؟

کاسِدانی کار 12:11

وهدے پِتْرُسا هۆش کرت، گوَشتی: ”نون من په دلَ زانان که هُداوندا وتی پرێشتگ راه داتگ و منا چه هیرودیسئے دستا و چه هما بد و بلاهان رَکّێنتگ که یَهودی آیانی وداریگ و رهچار اَتنت.“

کاسِدانی کار 24:16

پمێشکا، مُدام جُهدَ کنان که گۆن هُدا و سجّهێن مردمان منی جَبین و وجدان پاک و پَلگار ببیت.

کاسِدانی کار 27:23

اے هبرا، من پمێشکا زانان که دۆشی چه هما هُدائے نێمگا که من آییئیگ آن و آییئے هِزمتکار آن، پرێشتگے آتک، منی کَشا اۆشتات و

په تیموتاووسا پولُسئے دومی کاگد 4:17

بله هُداوند منی کَشا اۆشتات و منا زۆر و واکی دات، تانکه من سَرجمیا پئیگامئے جارا بجنان و سجّهێن درکئوم بشکُننت. اے پئیما من چه شێرئے دپا رَکّتان.