53 شما هما اێت که پرێشتگان په شما شَریَت آورت، بله هچبر نمَنِّت و شَریَتئے سرا کارۆ نکرت.“
هُدائے اَرّابه هزارانی هزار و لکّانی لکّ اَنت، هُداوند چه سینائے کۆها وتی پاکێن جاگها آتکگ.
موسّایا شمارا شَریَت نداتگ؟ اَنگت چه شما هچکَس شَریَتا دارگا نهاِنت. پرچا منا کُشگَ لۆٹێت؟“
اے هما موسّا اَت که گۆن پرێشتگا هۆر، مئے پت و پیرُکانی مُچّیا گیابانا گۆن اَت. پرێشتگا سینائے کۆهئے سرا گۆن آییا تْران کرت و موسّایا همۆدا هُدائے زِند بَکشۆکێن هبر گپتنت تان آیان په ما سر بکنت.
گڑا شَریَت چێا دئیگ بوتگ؟ شَریَت اِنسانئے ناپرمانیانی سئوَبا دئیَگ بوتگ. پرێشتگان آورت و میانجیگرێن مردمێئے، بزان موسّائے دستا دات و تان هما وهدا کارامَد اَت که هما چُکّ، بزان مَسیه بیئیت که آییئے آیَگئے کئول دئیگ بوتگاَت.
هما مردم که سُنّت بوتگاَنت هم، آ وت شَریَتئے پابندیا کرتَ نکننت، بله اَنگت لۆٹنت که شما سُنّت کنگ ببێت که آ شمئے سُنّت کنگئے سرا پَهر ببندنت و وتی تئوسیپا بکننت.