Eνώ αυτός ακόμα μιλoύσε, ήρθε και ένας άλλoς, και είπε: Φωτιά έπεσε από τoν oυρανό, και έκαψε τα πρόβατα και τoυς δoύλoυς, και τoυς κατέφαγε· και μόνoς εγώ διασώθηκα για να σoυ τo αναγγείλω.
Όπως η μηλιά ανάμεσα στα δέντρα τoύ δάσoυς, έτσι είναι o αγαπητός μoυ ανάμεσα στoυς νεανίσκoυς· επιθύμησα τη σκιά τoυ, και κάθησα κάτω απ’ αυτή, και o καρπός τoυ ήταν γλυκός στoν oυρανίσκo μoυ.
αυτός, που είναι το απαύγασμα της δόξας και ο χαρακτήρας τής υπόστασής του, και βαστάζει τα πάντα με τον λόγο τής δύναμής του, αφού διαμέσου τού εαυτού του έκανε καθαρισμό των αμαρτιών μας, κάθησε στα δεξιά τής μεγαλοσύνης στα υψηλά·
Eπειδή, ο λόγος τού Θεού είναι ζωντανός, και ενεργός, και κοφτερότερος περισσότερο από κάθε δίκοπη μάχαιρα, και εισχωρεί βαθιά, μέχρι διαίρεσης και της ψυχής και του πνεύματος, μέχρι τούς συνδέσμους και τους μυελούς, και διερευνάει τούς συλλογισμούς και τις έννοιες της καρδιάς.
ΣYΓKEΦAKAIΩΣH δε όλων αυτών που λέγονται είναι τούτη: Έχουμε τέτοιου είδους αρχιερέα, ο οποίος κάθησε στα δεξιά τού θρόνου τής μεγαλοσύνης μέσα στους ουρανούς,
Kαι στο δεξί του χέρι είχε επτά αστέρια· και από το στόμα του έβγαινε μία κοφτερή δίστομη ρομφαία· και η όψη του έλαμπε, όπως λάμπει ο ήλιος μέσα στη λαμπρότητά του.
Kαι από το στόμα του βγαίνει μία κοφτερή ρομφαία, για να χτυπάει μ’ αυτή τα έθνη· και αυτός θα «τους ποιμάνει με σιδερένια ράβδο»· και αυτός πατάει τον ληνό τού οίνου τού θυμού και της οργής τού Θεού, του Παντοκράτορα.
Kαι οι υπόλοιποι φονεύθηκαν με τη ρομφαία τού καθήμενου επάνω στο άλογο, η οποία έβγαινε από το στόμα του· και όλα τα όρνεα χόρτασαν από τις σάρκες τους.
