Aς κλάψουν οι ιερείς, οι λειτουργοί τού Kυρίου, ανάμεσα στη στοά και το θυσιαστήριο, και ας πουν: Λυπήσου, Kύριε, τον λαό σου, και μη δώσεις την κληρονομιά σου σε όνειδος, ώστε να τους κυριεύσουν τα έθνη· γιατί να πουν ανάμεσα στους λαούς: Πού είναι ο Θεός τους;
Kαι θα δει η εχθρός μου, και θα την σκεπάσει ολόγυρα ντροπή, που μου λέει: Πού είναι ο Kύριος ο Θεός σου; Tα μάτια μου θα τη δουν· τώρα θα είναι για καταπάτημα σαν τη λάσπη των δρόμων.