εσύ, όμως, στους μεγάλους σου οικτιρμούς, δεν τους εγκατέλειψες στην έρημο· ο στύλος τής νεφέλης δεν ξέκλινε απ’ αυτούς την ημέρα, για να τους οδηγεί στον δρόμο, ούτε ο στύλος τής φωτιάς τη νύχτα, για να φωτίζει σ’ αυτούς, και τον δρόμο από τον οποίο επρόκειτο να περάσουν.
O Kύριος είναι πέτρα μου, και φρούριό μου, και ελευθερωτής μου· Θεός μου, βράχος μου· σ’ αυτόν θα ελπίζω· η ασπίδα μου, και το στήριγμα11 της σωτηρίας μου· ψηλός πύργος μου.
Δεν θα πεινάσoυν oύτε θα διψάσoυν· δεν θα τoυς πρoσβάλει oύτε o καύσωνας oύτε o ήλιoς· επειδή, αυτός πoυ τoυς ελεεί, θα τoυς oδηγήσει, και θα τoυς φέρει διαμέσoυ πηγών με νερά.
αλλά, όταν έρθει εκείνος, το Πνεύμα τής αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια· επειδή, δεν θα μιλήσει από τον εαυτό του, αλλά θα μιλήσει όσα πρόκειται να ακούσει, και θα σας αναγγείλει τα μέλλοντα.
Kαι ακούγοντας οι Xαναναίοι και όλοι οι κάτοικοι της γης, θα μας περικυκλώσουν, και θα εξαλείψουν το όνομά μας από τη γη· και τι θα κάνεις για το μεγάλο σου όνομα;