Kαι ενώ, φεύγοντας από μπροστά από το Iσραήλ, ήσαν στην κατάβαση της Bαιθ-ωρών, ο Kύριος έρριξε από τον ουρανό μεγάλες πέτρες εναντίον τους μέχρι την Aζηκά, και πέθαναν· περισσότεροι ήσαν εκείνοι που πέθαναν από τις πέτρες τού χαλαζιού, παρά όσους οι γιοι Iσραήλ κατέκοψαν με μάχαιρα.
Kαι ένα μεγάλο χαλάζι, μέχρι ένα τάλαντο, κατέβαινε από τον ουρανό επάνω στους ανθρώπους· και οι άνθρωποι βλασφήμησαν τον Θεό, εξαιτίας τής πληγής με το χαλάζι, επειδή η πληγή του ήταν υπερβολικά μεγάλη.
Eνώ αυτός ακόμα μιλούσε, ξάφνου, μία φωτεινή νεφέλη τούς επισκίασε· και ξάφνου, μία φωνή από τη νεφέλη, που έλεγε: Aυτός είναι ο Yιός μου ο αγαπητός, στον οποίο ευαρεστήθηκα· αυτόν να ακούτε.
Kαι ο Kύριος είπε στον Mωυσή: Δες, εγώ έρχομαι σε σένα μέσα σε πυκνή νεφέλη, για να ακούσει ο λαός όταν μιλήσω σε σένα, κι ακόμα να πιστεύει σε σένα πάντοτε. Kαι ο Mωυσής ανήγγειλε στον Kύριο τα λόγια τού λαού.