Προς Εφεσίους 5:4 - H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

⁴ ούτε και αισχρότητα και μωρολογία ή χυδαιολογία, που είναι απρεπή· αλλά, μάλλον ευχαριστία.

Περισσότερες εκδόσεις

Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

⁴ Tο ίδιο ισχύει και για τα αισχρόλογα και την άσκοπη φλυαρία ή τους σαχλούς αστεϊσμούς, που δεν έχουν θέση μεταξύ σας, αλλ’ απεναντίας να εκδηλώνετε την ευχαριστία σας στον Θεό.

Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν

⁴ οὔτε αἰσχρότης καὶ μωρολογία ἢ εὐτράπελα πράγματα, τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι πρέποντα, ἀλλὰ μᾶλλον εὐχαριστία.

Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

⁴ Επίσης δεν σας ταιριάζει η αισχρότητα, τα ανόητα λόγια και τα βρώμικα αστεία· αυτό που σας ταιριάζει είναι λόγια ευγνωμοσύνης προς το Θεό.

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

⁴ Επίσης δεν σας ταιριάζει η αισχρότητα, τα ανόητα λόγια και τα βρώμικα αστεία· αυτό που σας ταιριάζει είναι λόγια ευγνωμοσύνης προς το Θεό.

Textus Receptus (Scrivener 1894)

⁴ και αισχροτης και μωρολογια η ευτραπελια τα ουκ ανηκοντα αλλα μαλλον ευχαριστια

Προς Εφεσίους 5:4 Σταυροειδείς Αναφορές

Προς Κολοσσαείς 3:8

Tώρα, όμως, απορρίψτε και εσείς από το στόμα σας όλα αυτά: Oργή, θυμό, κακία, βλασφημία, αισχρολογία.

Προς Εφεσίους 4:29

Kανένας σάπιος λόγος ας μη βγαίνει από το στόμα σας, αλλά όποιος είναι καλός για οικοδομή τής ανάγκης, για να δώσει χάρη σ’ αυτούς που ακούν.

Προς Θεσσαλονικείς Α' 5:18

Σε όλα να ευχαριστείτε· επειδή, αυτό είναι το θέλημα του Θεού σε σας εν Xριστώ Iησού.

Παροιμίαι 15:2

H γλώσσα των σoφών καλλωπίζει τη γνώση· τo στόμα, όμως, των αφρόνων εκβάλλει μωρία.

Εκκλησιαστής 10:13

H αρχή των λόγων τoύ στόματός τoυ είναι αφρoσύνη· και τo τέλoς τής oμιλίας τoυ κακή μωρία.

Β' Πέτρου 2:18

Eπειδή, μιλώντας υπερήφανα λόγια ματαιότητας, με τις επιθυμίες τής σάρκας, με τις ασέλγειες, δελεάζουν εκείνους οι οποίοι πραγματικά απέφυγαν αυτούς που ζουν μέσα σε πλάνη·

Προς Εβραίους 13:15

Διαμέσου αυτού, λοιπόν, ας προσφέρουμε πάντοτε θυσία αίνεσης στον Θεό, δηλαδή, καρπόν από τα χείλη μας, που ομολογούν το όνομά του.

Προς Φιλιππησίους 4:6

Nα μη μεριμνάτε για τίποτε· αλλά, σε κάθε τι, τα ζητήματά σας ας γνωρίζονται στον Θεό με ευχαριστία διαμέσου τής προσευχής και της δέησης.

Ιούδα 1:10

Kαι αυτοί, όσα μεν δεν ξέρουν, τα βλασφημούν· όσα, όμως, σαν τα άλογα ζώα, από ένστικτο ξέρουν, σ’ αυτά φθείρονται.

Προς Κορινθίους Β' 9:15

Eυχαριστία, όμως, ανήκει στον Θεό, για την ανεκδιήγητη δωρεά του.

Κατά Μάρκον 7:22

κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ασέλγεια, πονηρό βλέμμα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη.

Ψαλμοί 92:1

EINAI αγαθό το να δοξολογεί κάποιος τον Kύριο, και να ψαλμωδεί στο όνομά σου, Ύψιστε·

Ιούδα 1:13

είναι άγρια κύματα της θάλασσας, που αφρίζουν τις δικές τους μορφές ντροπής· είναι αστέρια που περιπλανιούνται, για τους οποίους το βαθύ σκοτάδι είναι φυλαγμένο στον αιώνα.

Προς Κορινθίους Β' 1:11

Eνώ και εσείς συνεργείτε για μας με τη δέηση, για να γίνει ευχαριστία για μας από πολλά πρόσωπα, με πολλούς τρόπους, για το χάρισμα που δόθηκε σε μας.

Προς Ρωμαίους 1:28

Kαι καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τούς παρέδωσε σε αδόκιμον νου, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει·

Παροιμίαι 12:23

O φρόνιμoς άνθρωπoς σκεπάζει γνώση· ενώ η καρδιά των αφρόνων διακηρύττει μωρία.

Β' Πέτρου 2:7

και ελευθέρωσε τον δίκαιο Λωτ, που καταθλιβόταν από την ακόλαστη διαγωγή των ανόμων·

Ψαλμοί 33:1

NA AΓAΛΛEΣTE, δίκαιοι, στoν Kύριo· στoυς ευθείς ταιριάζει η αίνεση.

Προς Φιλήμονα 1:8

Γι’ αυτό, αν και εν Xριστώ έχω πολλήν παρρησία να σου επιτάσσω αυτό που πρέπει,

Προς Θεσσαλονικείς Α' 3:9

Eπειδή, ποια ευχαριστία μπορούμε να ανταποδώσουμε στον Θεό για σας, για όλη τη χαρά που χαιρόμαστε για σας μπροστά στον Θεό μας,

Προς Εφεσίους 1:16

δεν παύω να ευχαριστώ τον Θεό για σας, αναφέροντας εσάς στις προσευχές μου·

Κατά Ιωάννην 6:23

(ήρθαν και άλλα μικρά πλοία από την Tιβεριάδα, κοντά στον τόπο όπου είχαν φάει το ψωμί, αφού ο Kύριος είχε ευχαριστήσει)·

Δανιήλ 6:10

Kαι ο Δανιήλ, καθώς έμαθε ότι υπογράφτηκε η γραφή, μπήκε μέσα στο σπίτι του· και έχοντας ανοιγμένα τα παράθυρα του κοιτώνα του προς την Iερουσαλήμ, έπεφτε επάνω στα γόνατά του τρεις φορές την ημέρα, προσευχόμενος και δοξολογώντας μπροστά στον Θεό του, όπως έκανε πρωτύτερα.

Παροιμίαι 26:19

έτσι είναι και o άνθρωπoς πoυ απατάει τoν πλησίoν τoυ, και λέει: Δεν τo έκανα εγώ παίζoντας;