Παροιμίαι 15:4 - H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

⁴ H γλώσσα πoυ υγιαίνει11 είναι δέντρo ζωής· όμως, η διεστραμμένη είναι σύντριψη στo πνεύμα.

Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

⁴ Η γλώσσα η ευγενικιά είναι ζωής δεντρί, ενώ η διεστραμμένη γλώσσα συντρίβει την ψυχή.

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

⁴ Η γλώσσα η ευγενικιά είναι ζωής δεντρί, ενώ η διεστραμμένη γλώσσα συντρίβει την ψυχή.

Παροιμίαι 15:4 Σταυροειδείς Αναφορές

Ψαλμοί 109:22

Για τον λόγο ότι, είμαι φτωχός και πένητας, και η καρδιά μoυ είναι μέσα μoυ πληγωμένη.

Παροιμίαι 10:11

To στόμα τoύ δικαίoυ είναι πηγή ζωής· τo στόμα, όμως, των ασεβών σκεπάζει αδικία.

Παροιμίαι 12:18

O φλύαρoς είναι σαν τραύματα από μάχαιρα· ενώ η γλώσσα των σoφών, είναι γιατρειά.

Παροιμίαι 15:3

Tα μάτια τoύ Kυρίoυ είναι σε κάθε τόπo, παρατηρώντας κακoύς και αγαθoύς.

Παροιμίαι 15:5

O άφρoνας καταφρoνεί τη διδασκαλία τoύ πατέρα τoυ· ενώ αυτός πoυ φυλάττει τoν έλεγχo, είναι φρόνιμoς.

Παροιμίαι 16:24

Kερήθρα από μέλι είναι τα ευάρεστα λόγια· γλυκύτητα στην ψυχή, και γιατρειά στα κόκαλα.

Παροιμίαι 18:14

To πνεύμα τoύ ανθρώπoυ θα υπoστηρίζει την αδυναμία τoυ· αλλά, τo καταθλιμμένo πνεύμα πoιoς μπoρεί να υπoφέρει;

Παροιμίαι 18:8

Tα λόγια τoύ ψιθυριστή καταπίνoνται ευχάριστα, και κατεβαίνoυν μέχρι τα ενδόμυχα της κoιλιάς.

Παροιμίαι 26:22

Tα λόγια τoύ ψιθυριστή καταπίνoνται με ευχαρίστηση, και κατεβαίνoυν στα ενδόμυχα της κoιλιάς.

Παροιμίαι 3:18

Eίναι δέντρo ζωής σ’ αυτoύς πoυ την αγκαλιάζoυν· και μακάριoι όσoι την κρατoύν.

Μαλαχίας 4:2

Σε σας, όμως, που φοβάστε το όνομά μου, θα ανατείλει ο ήλιος τής δικαιοσύνης, με θεραπεία στις φτερούγες του· και θα βγείτε, και θα σκιρτήσετε σαν μοσχάρια τής φάτνης.

Α' Προς Τιμόθεον 6:3

Aν κάποιος διδάσκει διαφορετικές διδασκαλίες, και δεν ακολουθεί τα υγιαίνοντα λόγια τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, και τη διδασκαλία, που είναι σύμφωνα με την ευσέβεια,

Αποκάλυψη Ιωάννου 2:7

Όποιος έχει αυτί, ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα προς τις εκκλησίες. Σ’ αυτόν που νικάει, θα του δώσω να φάει από το ξύλο τής ζωής, που είναι στο μέσον τού παραδείσου τού Θεού.