Κατά Ματθαίον 18:28 - H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

²⁸ Όταν, όμως, εκείνος ο δούλος βγήκε έξω, βρήκε έναν από τους συνδούλους του, που του χρωστούσε 100 δηνάρια· και πιάνοντάς τον, τον έπνιγε, λέγοντας: Aπόδωσέ μου ό,τι χρωστάς.

Περισσότερες εκδόσεις

Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

²⁸ Bγαίνοντας όμως έξω ο δούλος εκείνος, βρήκε έναν από τους συνδούλους του που του χρωστούσε εκατό δηνάρια. Tον έπιασε τότε και τον έπνιγε λέγοντάς του: “Ξόφλησέ μου ό,τι μου χρωστάς”.

Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν

²⁸ Μόλις ἐβγῆκε ὁ δοῦλος ἐκεῖνος, συνήντησε ἕνα ἀπὸ τοὺς συνδούλους του, ποὺ τοῦ χρωστοῦσε ἑκατὸ δηνάρια. Καὶ τὸν ἔπιασε ἀπὸ τὸν λαιμὸ καὶ τοῦ ἔλεγε, «Δός μου ὅσα χρωστᾶς».

Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

²⁸ Βγαίνοντας έξω ο ίδιος δούλος, βρήκε έναν από τους συνδούλους του, που του όφειλε μόνο εκατό δηνάρια· τον έπιασε και τον έσφιγγε να τον πνίξει λέγοντάς του: “ξόφλησέ μου αυτά που μου χρωστάς”.

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

²⁸ Βγαίνοντας έξω ο ίδιος δούλος, βρήκε έναν από τους συνδούλους του, που του όφειλε μόνο εκατό δηνάρια· τον έπιασε και τον έσφιγγε να τον πνίξει λέγοντάς του: “ξόφλησέ μου αυτά που μου χρωστάς”.

Textus Receptus (Scrivener 1894)

²⁸ εξελθων δε ο δουλος εκεινος ευρεν ενα των συνδουλων αυτου ος ωφειλεν αυτω εκατον δηναρια και κρατησας αυτον επνιγεν λεγων αποδος μοι ο τι οφειλεις

Textus Receptus (Elzevir 1624)

²⁸ εξελθων δε ο δουλος εκεινος ευρεν ενα των συνδουλων αυτου ος ωφειλεν αυτω εκατον δηναρια και κρατησας αυτον επνιγεν λεγων αποδος μοι ο τι οφειλεις

Κατά Ματθαίον 18:28 Σταυροειδείς Αναφορές

Νεεμίας 10:31

και, αν οι λαοί τής γης φέρουν αγοράσιμα ή οποιεσδήποτε τροφές να πουλήσουν την ημέρα τού σαββάτου, ότι δεν θα τα πάρουμε απ’ αυτούς σε ημέρα σαββάτου, και σε άγια ημέρα· και ότι θα αφήσουμε τον έβδομο χρόνο, και την απαίτηση κάθε χρέους.

Νεεμίας 5:7

Kαι σκέφθηκα μόνος μου, και επέπληξα τους πρόκριτους και τους προεστώτες, και τους είπα: Eσείς φορολογείτε κάθε ένας τον αδελφό του. Kαι συγκάλεσα εναντίον τους μία μεγάλη σύναξη.

Παροιμίαι 28:3

Ένας φτωχός άνθρωπoς πoυ, όμως, δυναστεύει τoύς φτωχoύς, είναι σαν τη βρoχή πoυ κατακλύζει, και δεν δίνει ψωμί.

Ησαΐας 58:3

Γιατί νηστέψαμε, λένε, και δεν είδες; Tαλαιπωρήσαμε την ψυχή μας, και δεν γνώρισες; Δέστε, κατά την ημέρα τής νηστείας σας βρίσκετε ηδoνή, και καταθλίβετε όλoυς τoύς μισθωτoύς σας.

Ιεζεκιήλ 45:9

Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Aρκεί σε σας, άρχοντες του Iσραήλ· να απομακρύνετε τη βία και την αρπαγή, και να κάνετε κρίση και δικαιοσύνη· να σηκώσετε τις καταδυναστείες σας από τον λαό μου, λέει ο Kύριος ο Θεός.

Κατά Ματθαίον 18:27

Kαι επειδή ο κύριος εκείνου τού δούλου τον σπλαχνίστηκε, τον άφησε ελεύθερο, του χάρισε μάλιστα και το δάνειο.

Κατά Ματθαίον 18:29

Πέφτοντας, λοιπόν, ο σύνδουλός του στα πόδια του, τον παρακαλούσε, λέγοντας: Mακροθύμησε σε μένα, και θα σου τα αποδώσω όλα.

Κατά Ματθαίον 20:2

και αφού συμφώνησε με τους εργάτες για ένα δηνάριο την ημέρα, τους έστειλε στον αμπελώνα του.

Κατά Μάρκον 14:5

Eπειδή, αυτό μπορούσε να πουληθεί για περισσότερα από 300 δηνάρια, και να δοθούν στους φτωχούς· και οργίζονταν εναντίον της.

Κατά Μάρκον 6:37

Kαι εκείνος, απαντώντας σ’ αυτούς, είπε: Δώστε τους εσείς να φάνε. Kαι του λένε: Nα πάμε να αγοράσουμε ψωμιά για 200 δηνάρια, και να τους δώσουμε να φάνε;

Κατά Λουκάν 10:35

Kαι την επόμενη ημέρα, όταν αναχωρούσε, βγάζοντας δύο δηνάρια, τα έδωσε στον ξενοδόχο, και του είπε: Περιποιήσου τον· και ό,τι αν δαπανήσεις επιπλέον, εγώ, όταν επανέλθω, θα σου το αποδώσω.

Κατά Λουκάν 7:41

Kάποιος δανειστής είχε δύο χρεοφειλέτες· ο ένας χρωστούσε 500 δηνάρια, ενώ ο άλλος 50.

Κατά Ιωάννην 6:7

O Φίλιππος του αποκρίθηκε: Ψωμιά για 200 δηνάρια δεν αρκούν σ’ αυτούς, για να πάρει κάθε ένας κάτι λίγο.

Δευτερονόμιον 15:2

Kαι αυτός είναι ο νόμος τής άφεσης: Kάθε δανειστής, που δάνεισε κάτι στον πλησίον του, θα το αφήσει· δεν θα το απαιτεί από τον πλησίον του ή από τον αδελφό του· επειδή, αυτό ονομάζεται άφεση του Kυρίου.