Ιεζεκιήλ 34:8 - H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)
8 ζω εγώ, λέει ο Kύριος ο Θεός· οπωσδήποτε, επειδή τα πρόβατά μου έγιναν λάφυρο, και τα πρόβατά μου έγιναν κατάβρωμα όλων των θηρίων τού χωραφιού από έλλειψη ποιμένα, και οι ποιμένες μου δεν ζήτησαν τα πρόβατά μου, αλλά οι ποιμένες βόσκησαν τον εαυτό τους και δεν βόσκησαν τα πρόβατά μου,
8 Εγώ, ο αληθινός Θεός, το επιβεβαιώνω: Το κοπάδι μου έγινε λάφυρο και τα πρόβατά μου έγιναν τροφή των άγριων θηρίων. Δεν υπήρχε βοσκός και οι βοσκοί δεν αναζήτησαν το κοπάδι μου, αλλά έτρεφαν τον εαυτό τους αντί να βόσκουν το κοπάδι! Γι’ αυτό, ακούστε ποιμένες:
8 Εγώ, ο αληθινός Θεός, το επιβεβαιώνω: Το κοπάδι μου έγινε λάφυρο και τα πρόβατά μου έγιναν τροφή των άγριων θηρίων. Δεν υπήρχε βοσκός και οι βοσκοί δεν αναζήτησαν το κοπάδι μου, αλλά έτρεφαν τον εαυτό τους αντί να βόσκουν το κοπάδι! Γι’ αυτό, ακούστε ποιμένες:
Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Δέστε, εγώ είμαι ενάντια στους ποιμένες· και θα ζητήσω τα πρόβατά μου από το χέρι τους, και θα τους σταματήσω από το να ποιμαίνουν τα πρόβατα· και στο εξής οι ποιμένες δεν θα βόσκουν τον εαυτό τους· επειδή, θα ελευθερώσω από το στόμα τους τα πρόβατά μου, και δεν θα είναι σ’ αυτούς κατάβρωμα.
Eίναι μικρό σε σας, ότι βοσκήσατε την καλή βοσκή και το υπόλοιπο της βοσκής σας το καταπατούσατε με τα πόδια σας; Kαι ότι πίνατε καθαρό νερό, ενώ το υπόλοιπο το ταράζατε με τα πόδια σας;
γι’ αυτό, βουνά τού Iσραήλ, ακούστε τον λόγο τού Kυρίου τού Θεού: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός προς τα βουνά, και προς τους λόφους, προς τους χειμάρρους, και προς τα φαράγγια, και προς τους ερημωμένους και αφανισμένους τόπους, και προς τις εγκαταλειμμένες πόλεις, που έγιναν λάφυρο και εμπαιγμός στο υπόλοιπο, που είναι γύρω από τα έθνη·
Eπειδή, τα είδωλα μίλησαν ματαιότητα, και οι μάντεις είδαν αναληθείς οράσεις, και μίλησαν μάταια όνειρα· παρηγορούσαν μάταια· γι’ αυτό, μετατοπίστηκαν σαν ποίμνιο· ταράχτηκαν, επειδή δεν υπήρχε ποιμένας.
Όμως, εγώ δεν μεταχειρίστηκα κανένα απ’ αυτά, ούτε τα έγραψα αυτά, για να γίνει σε μένα έτσι· επειδή, είναι καλό σε μένα να πεθάνω μάλλον, παρά κάποιος να ματαιώσει το καύχημά μου.
και θα πάρουν τον μισθό τής αδικίας τους· στοχάζονται για ηδονή την καθημερινή απόλαυση, είναι κηλίδες και ψεγάδια, ζουν απολαυστικά μέσα στις απάτες τους, συμποσιάζουν μαζί σας·
Aυτοί είναι κηλίδες στις αγάπες σας, οι οποίοι συμποσιάζουν άφοβα, βόσκουν τον εαυτό τους· είναι άνυδρα σύννεφα, περιφερόμενα από ανέμους· είναι φθινοπωρινά δέντρα, άκαρπα, που πέθαναν δύο φορές, ξεριζωμένα·