10 அது கண்டட்டு, ஆக்க அஞ்சி, தூர நிந்தட்டு, ‘அய்யோ! பாபிலோனே! மகா பாபிலோன் பட்டணமே! ஒறப்புள்ளா பட்டணமே! ஈசு பெட்டெந்நு நினங்ங இந்த்தல சிட்ச்செ கிடுத்தல்லோ’ ஹளி ஹளுரு.
ஆக்கள சவ, ஒந்து பட்டணத தெருவினாளெ பித்தித்து; ஆ பட்டணாக சோதோம், எகிப்து ஹளி அர்த்த உள்ளா ஹெசறும் உட்டாயித்து; அல்லி தென்னெயாப்புது ஆக்கள எஜமானினும் குரிசாமேலெ தறெச்சுது.
அதுகளிஞட்டு, அவன ஹிந்தோடெ எறடாமாத்த தூதங் பறந்நு பந்நா; அவங், “நசிச்சுத்து! நசிச்சுத்து! எல்லா ராஜெக்காரும் சாராக குடுத்து மத்து ஹிடிப்பா ஹாற பேசித்தரங்கொண்டு மத்து ஹசிதா பாபிலோன் பட்டண நசிச்சுத்து!” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங, பாபிலோன் ஹளா தொட்ட பட்டண மூறு பாகமாயிற்றெ பிரிஞ்ஞுத்து; மற்றுள்ளா தேசதாளெ இப்பா பட்டண ஒக்க நசிச்சுத்து; தெய்வ, பாபிலோன் பட்டணத ஓர்மெயாளெ பீத்து, தன்ன அரிச ஹளா சாராகத, ஆ பட்டணாளெ இப்பா ஆள்க்காறிக குடிப்பத்தெ கொட்டுத்து.
நீ, கண்டா ஹத்து கொம்பு, ஹத்து ராஜாக்கம்மாரா குறிக்கு; ஆக்காக இனியும் பரண அதிகார கிட்டிபில்லெ; எந்நங்ங, ஆக்காக ஆ மிருகதகூடெ கூடி ஒந்து மணிக்கூறு பரிப்பத்துள்ளா அதிகார மாத்தறே கிட்டுகொள்ளு.
ஆ பட்டண கிச்சுஹிடுத்து கத்திண்டிப்பங்ங, ஆ ஹொகெ கண்டட்டு, ‘ஈ பட்டணத ஹாற இனி பேறெ ஒந்து பட்டண உட்டாக்கோ?’ ஹளி ஆர்த்துரு.
ஆக்க, ஆக்கள தெலேமேலெ மண்ணுஹொடி பாரி ஹைக்கிட்டு, ‘அய்யோ! மகா பட்டணமே! கப்பலு ஓடுசா எல்லாரினும் நின்ன சொத்தினாளெ ஹணகாறாயிற்றெ மாடிதா நீ, ஈசு பெட்டெந்நு நசிச்சண்டு ஹோத்தெயல்லோ!’ ஹளி ஹாடி அத்துரு” ஹளி ஹளித்து.
அதுகளிஞட்டு, பேறெ ஒந்து தூதங், ஆட்டுக்கல்லின ஹாற உள்ளா ஒந்து தொட்ட கல்லின கடலாளெ எருதட்டு, “பாபிலோன் பட்டணமே! இந்த்தெதென்னெ நின்னும் எறிவுரு; நீ இத்தா சல இனி காணே காண.
அதுகொண்டு, அவாக சிட்ச்செயாயிற்றெ துக்கம், சாவும், பஞ்சம் பொக்கு; இதொக்க ஒந்தேஜினதாளெ சம்போசுகு; அவள கிச்சினாளெ சுட்டுகரிப்புதாயிக்கு; ஏனாக ஹளிங்ங, அவள ஞாயவிதிப்பா எஜமானனாயிப்பா தெய்வ, சக்தி உள்ளாவனாப்புது.