4 மூறாமாத்த தூதங், தன்ன கையி இப்பா பாத்தறதாளெ உள்ளுதன பூமியாளெ உள்ளா பொளெயாளெயும், நீரு ஒறவினாளெயும் ஒக்க ஹுயிதாங்; அதொக்க சோரெ ஆத்து.
ஆக்க, பொளிச்சப்பாடு ஹளா காலதாளெ ஒக்க, மளெ ஹுயாத்த ஹாற ஆகாசத அடெப்பத்தெகும், ஆக்காக அதிகார உட்டு; ஆக்க இஷ்டப்படா சமெயாளெ ஒக்க கடலுநீரினும், பொளெ நீரினும் சோரெத ஹாற மாற்றத்தெகும், பூமியாளெ உள்ளாக்கள எல்லாவித வாதெ கொண்டு உபத்தருசத்தெகும் ஆக்காக அதிகார உட்டு.
அவங், “தெய்வாக அஞ்சி நெடிவா! தெய்வத பெகுமானிசி பாடிவா! ஏனாக ஹளிங்ங, எல்லாரினும் ஞாயவிதிப்பத்துள்ளா சமெஆத்து; அதுகொண்டு, ஆகாசதும், பூமிதும், கடலினும், நீரு ஒறவு எல்லதனும் உட்டுமாடிதா தெய்வத கும்முடிவா” ஹளி ஒச்செகாட்டி ஹளிதாங்.
நீரினமேலெ அதிகார உள்ளா தூதங், “ஈக இப்பாவனும், நேரத்தெ இத்தாவனுமாயிப்பா பரிசுத்தனே! இந்த்தெ ஞாயவிதிப்பா நீ, நீதி உள்ளாவனாப்புது.