6 எந்தட்டு அவங், ஆகாசும் அதனாளெ உள்ளுதனும், பூமியும், அதனாளெ உள்ளுதனும், கடலினும், அதனாளெ உள்ளுதனும் உட்டுமாடிதா எந்தெந்துமாயிற்றெ ஜீவிசிண்டிப்பா தெய்வ, ஹளிது ஏன ஹளிங்ங, “இனி தாமச இல்லெ!
நா சத்தண்டு ஹோதிங்; எந்நங்ஙும் இத்தோல! நா நித்தியமாயிற்றெ ஜீவிசிண்டித்தீனெ; சத்தா ஆள்க்காறிக ஜீவங் கொடத்தெகும், சத்தாக்க இப்பா சலதமேலெயும் அதிகார உள்ளாவனும் ஆப்புது.
அதுகொண்டு சொர்க்கமே! அதனாளெ குடியிப்பாக்களே! சந்தோஷத்தோடெ கொண்டாடிவா; பூமியே! கடலே! நிங்காக கேடுகால பொப்பத்தெ ஹோத்தெ; செயித்தானிக இனி கொறச்சு கால மாத்தற ஒள்ளு ஹளிட்டுள்ளுது அவங் அருதுபீத்துதீனெ; அதுகொண்டு, அவங் பயங்கர அரிசத்தோடெ நிங்களப்படெ பந்துதீனெ” ஹளி ஹளித்து.
ஏளாமாத்த தூதங், தன்ன பாத்தறதாளெ இப்புதன ஆகாசதமேலெ ஹுயிதாங்; அம்மங்ங அம்பலத சிம்மாசனந்த, “எல்லதும் நிவர்த்திஆத்து” ஹளி ஹளா ஒந்து, பயங்கர ஒச்செ கேட்டுத்து.
அதுகளிஞட்டு, சிம்மாசனதாளெ குளுதிப்பாவாங் நன்னகூடெ, “எல்லதும் சம்போசி களிஞுத்து; எல்லதனும் தொடங்ஙி பீத்தாவனும், எல்லதனும் அவசான மாடாவனும் நா தென்னெயாப்புது; தாக உள்ளாவங்ங நா, எந்தெந்தும் ஜீவுசத்துள்ளா ஜீவங் தப்பா ஒறவிந்த பொப்பா நீரின, ஹண பொடுசாதெ குடிப்பத்தெ கொடுவிங்.
சிம்மாசனதாளெ குளுதிப்பாவன முந்தாக இப்பத்துநாக்கு மூப்பம்மாரும் கீளெ கவுந்நு பித்தட்டு, எந்தெந்தும் ஜீவிசிண்டிப்பா அவன கும்முட்டண்டு, ஆக்காக்கள கிரீடத சிம்மாசனத முந்தாக கீளெ களிச்சு பீத்துரு.
“எந்தட்டு, நங்கள எஜமானனாயிப்பா தெய்வமே! நீ மதிப்பும், பெகுமானும், சக்தியும், பெலம் கிட்டத்தெ யோக்கிதெ உள்ளாவனாப்புது; ஏனாக ஹளிங்ங, நீனாப்புது எல்லதனும் உட்டுமாடிதாவாங்; அவெ எல்லதன உட்டுமாடிதும், அவெ ஒக்க உட்டாதுதும், நின்ன இஷ்டப்பிரகார ஆப்புது” ஹளி பாடிரு.
அதுமாத்தற அல்ல, சிம்மாசனதாளெ குளுதிப்பாவனும், எந்தெந்தும் ஜீவுசாவனுமாயிப்பா தெய்வத, ஆ நாக்கு ஜீவிகளு, பெகுமானும், மதிப்பும், புகழும் கொட்டு பாடிண்டிப்பங்ங,
அம்மங்ங ஆக்க எல்லாரிகும் நீண்ட பெள்ளெ உடுப்பு கொட்டட்டு, “கொறச்சு கால பொருத்திரிவா; நிங்கள கொந்தா ஹாற தென்னெ, நிங்களகூடெ இத்து தெய்வாகபேக்காயி கெலசகீதா ஆள்க்காறினும், ஆக்கள கூடெஹுட்டிதா ஆள்க்காறினும், லோகக்காரு கொல்லுரு; ஆ, கால நிவர்த்தி ஆப்பாவரெட்ட நிங்க பொருத்து இரிவா” ஹளி ஹளித்து.