34 இத்தோல ஈக்க தென்னெ நன்ன அவ்வெயும் தம்மந்தீரும்.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “அஞ்சுவாட; நிங்க நன்ன தம்மந்தீராயிப்பா சிஷ்யம்மாராகூடெ கலிலாக ஹோப்பத்தெ ஹளிவா; அல்லிபீத்து ஆக்க நன்ன காம்புரு” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஏசு தன்ன சுத்தூடும் குளுதித்தாக்கள நோடிட்டு, “ஏற நன்ன அவ்வெ? ஏற நன்ன தம்மந்தீரு?
ஆக்க தன்ன நம்பாத்துதுகொண்டு ஏசு ஆச்சரியபட்டாங்.
ஏசு அவளகூடெ, “நன்ன ஈக முட்டுவாட! நா இஞ்ஞி நன்ன அப்பனப்படெ ஹத்தி ஹோயிபில்லெ; நீ ஹோயிட்டு நன்ன அண்ணதம்மந்தீராயிப்பா சிஷ்யம்மாராகூடெ, நன்ன அப்பனும், நிங்கள அப்பனுமாயிப்பா நன்ன தெய்வதப்படெ திரிச்சு ஹோதீனெ ஹளி ஹளு” ஹளி ஹளிதாங்.
பெகுமான உள்ளா ஆ ஜீவிதாக அர்கதெ உள்ளாக்க ஏறொக்க ஹளி தெய்வ பண்டு தீருமானிசி பீத்து ஹடதெயோ, ஆ கூட்டுக்காரு எல்லாரிகும் தன்ன மங்ங தொட்டாவனாயிற்றெ இருக்கு ஹளியும், ஆக்க எல்லாரும் தன்ன மங்ஙன சொபாவக ஒத்தாக்களாயிற்றெ இருக்கு ஹளிட்டும் ஆப்புது தெய்வ அந்த்தெ கீதிப்புது.
