9 அம்மங்ங செயித்தானு, ஏசின எருசலேமிக கூட்டிண்டுஹோயிட்டு, அம்பலத கோபுரதமேலெ நிருத்திட்டு, “நீ தெய்வத மங்ஙனாயித்தங்ங இல்லிந்த கீளேக சாடு!
ஆக்க ஏசினகூடெ, “தெய்வத மங்ஙா! நங்காகும், நினங்ஙும் தம்மெலெ சம்மந்த ஏன? சமெ ஆப்புதனமுச்செ நங்கள பேதெனெபடுசத்தெபேக்காயி இல்லிக பந்துதோ?” ஹளி ஆர்ப்பத்தெகூடிரு.
ஏனாக ஹளிங்ங, ‘தெய்வ நின்ன காப்பத்தெபேக்காயி, தன்ன தூதம்மாராகூடெ ஹளுகு.
அம்மங்ங செயித்தானு ஏசினகூடெ, “நீ தெய்வத மங்ஙனாயித்தங்ங ஈ கல்லின தொட்டி ஆப்பத்தெ ஹளு” ஹளி ஹளிதாங்.
சத்தா ஏசின, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு தன்ன பெலதாளெ ஜீவோடெ ஏள்சித்து; அதுகொண்டு, ஈ ஏசுக்கிறிஸ்து தென்னெயாப்புது நங்கள எஜமானனாயிப்பா தெய்வத மங்ங ஹளி மனசிலுமாடக்கெ.