24 ஆக்க குருடனாயித்தா அவன ஹிந்திகும் ஊதட்டு அவனகூடெ, “ஆ மனுஷங் குற்றக்காறனாப்புது ஹளி நங்காக கொத்துட்டு; நீ சத்திய ஹளிட்டு, தெய்வத பெகுமானிசு” ஹளி ஹளிரு.
அதுகூடாதெ, எடபக்க ஒப்பனும், பலபக்க ஒப்பனும், அந்த்தெ எருடு கள்ளம்மாரா, ஏசினகூடெ தென்னெ குரிசாமேலெ தறெச்சுரு.
அம்மங்ங அல்லித்தா பரீசம்மாரும், வேதபண்டிதம்மாரும், நிகுதி பிரிப்பாக்களகூடெயும், தெற்று குற்ற கீதண்டித்தா ஆள்க்காறகூடெயும் ஏசு குளுது தீனி திந்தண்டித்துது கண்டட்டு, இவங் இந்த்தலாக்களகூடெ ஒக்க குளுது தீனிதிந்நீனெயல்லோ? ஹளி ஹளிண்டித்துரு.
அது கண்டட்டு அல்லி இத்தாக்க ஒக்க, ஏசு ஈ மோசப்பட்டாவன ஊரிக ஹோப்புது ஏக்க? ஹளி கொணுத்தண்டித்துரு.
அம்மங்ங ஏசின தீனிக ஊதித்தா பரீசங் இது கண்டட்டு, இவங் ஒந்து பொளிச்சப்பாடி ஆயித்தங்ங தன்ன முட்டிதாவ எந்த்தலாவ ஹளி அருதிறனோ? அவ ஒந்து பேசியல்லோ! ஹளி மனசினாளெ பிஜாரிசிண்டித்தாங்.
நா இஞ்ஞி நிங்களகூடெ கூடுதலு கூட்டகூடுதில்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங, ஈ லோகத அதிபதி பந்நண்டித்தீனெ; நன்னமேலெ அவங்ங ஒந்து அதிகாரம் இல்லெ.
பிரார்த்தனெ மெனெந்த நிங்கள ஹொறெயெ தள்ளுரு; நிங்கள கொல்லுதொக்க தெய்வாகபேக்காயி கீவா கெலச ஆப்புது ஹளி பிஜாருசா கால பொக்கு.
அதங்ங ஆக்க, “இவங் குற்றக்காறனல்லிங்ஙி நங்க இவன நின்னப்படெக கூட்டிண்டு பொப்பனோ?” ஹளி கேட்டுரு.
ஏசின காம்பதாப்பங்ங தொட்டபூஜாரிமாரும், அதிகாரிமாரும் கூடி, இவன “குரிசாமேலெ தறீக்கு! குரிசாமேலெ தறீக்கு!” ஹளி ஆர்ப்பத்தெகூடிரு. அதங்ங பிலாத்து, “இவன நிங்களே கொண்டு ஹோயி குரிசாமேலெ தறெச்சணிவா; நா இவனமேலெ ஒந்து குற்றம் கண்டுபில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
நன்னமேலெ ஏனிங்ஙி தெற்று குற்ற உட்டு ஹளி நிங்களகொண்டு ஹளத்தெ பற்றுகோ? நா சத்திய ஹளிப்பங்ங, நிங்க நன்ன நம்பாத்துது ஏனாக?
அதங்ங ஏசு, “நா பேயி ஹிடுத்தாவனல்ல, நா நன்ன அப்பன பெகுமானிசீனெ, எந்நங்ங நிங்க நன்ன பெகுமானிசுதில்லெ.
பரீசம்மாராளெ செலாக்க, “ஒழிவுஜின நேமத கைகொள்ளாத்தாவாங் தெய்வதப்படெந்த பந்நாவனல்ல” ஹளி ஹளிரு; எந்நங்ங பேறெ செலாக்க, “குற்றக்காறனாயிப்பா ஒப்பனகொண்டு இந்த்தல அல்புத ஒக்க எந்த்தெ கீவத்தெபற்றுகு?” ஹளி ஹளிரு; இந்த்தெ ஆக்கள எடேக ஜெகள உட்டாத்து.
காழ்ச்செ கிட்டிதாவாங் ஆக்களகூடெ, “அவங் குற்றக்காறனோ, அல்லோ ஹளிட்டுள்ளுது நனங்ங கொத்தில்லெ, நா ஒந்து குருடனாயித்திங், ஈக நனங்ங காழ்ச்செ கிடுத்து அது ஒந்து மாத்தற நனங்ங கொத்தொள்ளு” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, நீ ஒள்ளேவனாயி ஜீவுசத்தெபேக்காயிற்றெ தெய்வ தந்தா தன்ன நேமத அடிஸ்தானதாளெ நின்னகொண்டு ஒயித்தாயி ஜீவுசத்தெ பற்றிபில்லெ; ஆ ஹேதினாளெ நீ சாவினாளெ குடிங்ஙித்தெ, அந்த்தெ குடிங்ஙித்தா நின்ன, தெய்வ கண்டட்டு, தன்ன மங்ஙன மனுஷனாயி ஹளாயிச்சு, சாவிந்த நின்ன ஹிடிபுடிசித்து.
ஏனாக ஹளிங்ங, நங்க எல்லாரும், கிறிஸ்தினகொண்டு தெய்வதகூடெ சேரத்தெ பேக்காயிற்றெ, குற்ற ஒந்தும் கீயாத்த ஏசின நங்காக பேக்காயி குற்றக்காறனாயிற்றெ தெய்வ மாடித்து; அந்த்தெ ஆப்புது நங்க எல்லாரும் நீதிமான்மாராயிற்றெ ஆயிப்புது.
அம்மங்ங, பயங்கர பூகம்ப உட்டாத்து; ஆ பட்டணதாளெ ஹத்தனாளெ ஒந்து பாக இடுது பொளிஞ்ஞுத்து; அதனகொண்டு, ஏளாயிர ஆள்க்காரு சத்துஹோதுரு; பாக்கி உள்ளாக்க அஞ்சிக்கெயோடெ சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வத பெகுமானிசிரு.