18 அவங் குருடனாயித்து காழ்ச்செ கிட்டிதன யூதம்மாரு நம்பாதெ, அவன அப்பனும் அவ்வெதும் ஊதுபரிசிட்டு,
அதங்ங அப்ரகாமு: தெய்வதபற்றி மோசேயும், பொளிச்சப்பாடிமாரும் ஹளா வாக்கிக கீயி கொட்டு கேளாத்தாக்க, சத்தாக்களாளெ ஒப்பாங் ஜீவோடெ எத்து ஹோயி ஹளிங்ஙும் கேளரு ஹளி ஹளிதாங்.
எருசலேமாளெ இப்பா யூதம்மாரு செல பூஜாரிமாரினும், லேவியம்மாரினும்கூடி யோவானப்படெ ஹளாய்ச்சட்டு, “நீ ஏறா?” ஹளி கேட்டுரு.
எதார்த்தமாயிற்றெ தெய்வ ஒப்பனே ஒள்ளு; மனுஷரு நிங்களபற்றி பெருமெ ஹளத்தாப்பங்ங நிங்க சந்தோஷப்பட்டீரெ; எந்நங்ங தெய்வ நிங்களபற்றி பெருமெ ஹளா ஹாற நிங்க நெடிவுதில்லெ; அந்த்தெ இப்பங்ங நிங்க எந்த்தெ நன்ன நம்புரு?
“நிங்கள மங்ங குருடனாயி ஹுட்டிதாங் ஹளி ஹளீரல்லோ! அது இவங்தென்னெயோ? இவங்தென்னெ ஆயித்தங்ங இவங்ங எந்த்தெ காழ்ச்செ கிடுத்து?” ஹளி கேட்டுரு.
அவன அவ்வெ அப்பாங் யூதம்மாரிக அஞ்சிதுகொண்டு அந்த்தெ ஹளிரு; ஏனாக ஹளிங்ங, ஏசின கிறிஸ்து ஹளி ஏரிங்ஙி நம்பிதுட்டிங்ஙி அவன பிரார்த்தனெ மெனெந்த ஹொறெயெ மாடுக்கு ஹளி யூதம்மாரு நேரத்தே தீருமானிசித்துரு.
அதுகொண்டு தெய்வத அனிசரிசாதெ ஜீவுசாக்கள கண்டு நெடியாதெ, ஆ சொஸ்த்ததெ கிட்டத்தெபேக்காயி ஜாகர்தெயாயிற்றெ நெடதணுக்கு.