36 ‘நிங்க நன்ன தெண்டுரு ஹளியும், நன்ன காம்பத்தெபற்ற ஹளியும், நா ஹோப்பா சலாக நிங்களகொண்டு பொப்பத்தெகும் பற்ற’ ஹளி ஹளினல்லோ! அதன அர்த்த ஏனாயிக்கு?” ஹளி ஆக்க தம்மெலெ தம்மெலெ கூட்டகூடிண்டித்துரு.
அம்மங்ங ஜனங்ஙளு ஏசினகூடெ, “கிறிஸ்து எந்தெந்துமாயிற்றெ இப்பாங் ஹளி நங்கள நேமதாளெ எளிதி ஹடதெயல்லோ? அந்த்தெ இப்பங்ங, மனுஷனாயி பந்தா நின்ன போசுக்கு ஹளி ஹளுது ஏனாக? மனுஷனாயி பந்தா நீ ஏற?” ஹளி கேட்டுரு.
மக்களே! இனி கொறச்சுஜின நா நிங்களகூடெ இப்பிங்; நிங்க நன்ன தெண்டுரு; எந்நங்ஙும் ‘நா ஹோப்பா சலாக நிங்களகொண்டு பொப்பத்தெபற்ற’ ஹளி, நேரத்தெ நா யூதம்மாராகூடெ ஹளிதா ஹாற தென்னெ, ஈக நிங்களகூடெயும் ஹளுதாப்புது.
அம்மங்ங நிக்கொதேமு, “வைசாதா ஒப்பாங் எந்த்தெ ஹிந்திகும் ஹுட்டத்தெ பற்றுகு? அவங் அவ்வெ ஹொட்டெந்த ஹிந்திகும் ஹுட்டத்தெ பற்றுகோ?” ஹளி கேட்டாங்.
அதங்ங நிக்கொதேமு, “அது எந்த்தெ சம்போசுகு?” ஹளி கேட்டாங்.
“ஆகாசந்த எறங்ஙி பந்தா தீனி நா தென்னெயாப்புது” ஹளி ஏசு ஹளிதுகொண்டு யூதம்மாரு ஏசிக எதிராயிற்றெ முருமுருத்தண்டு இத்துரு.
அம்மங்ங யூதம்மாரு, “இவங் தன்ன சரீரத எந்த்தெ நங்காக திம்பத்தெ தப்பாங்?” ஹளி தம்மெலெ தர்க்கிசிண்டு இத்துரு.
ஏசின சிஷ்யம்மாராளெ கொறே ஆள்க்காரு, “ஈ உபதேச ஏற்றெத்துது கொறச்சு கஷ்ட தென்னெயாப்புது; ஏற இதன கேளுரு?” ஹளி கூட்டகூடிண்டு இத்துரு.
அம்மங்ங நிங்க நன்ன தெண்டுரு; எந்நங்ங நன்ன காம்பத்தெபற்ற; நா ஹோப்பா சலாக நிங்களகொண்டு பொப்பத்தெகும் பற்ற” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு ஹிந்திகும் ஆக்களகூடெ, “நா ஹோயிகளிவதாப்பங்ங நிங்க நன்ன அன்னேஷுரு; எந்நங்ங நிங்களகொண்டு நா ஹோப்பா சலாக பொப்பத்தெபற்ற; நிங்க கீவா தெற்று குற்றங்கொண்டு நிங்க சாயிவுரு” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங, இப்பிரகாரமாயிற்றுள்ளா அறிவின பொட்டத்தர ஹளி பிஜாருசா சாதாரண மனுஷங்ங, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின புத்தி கிட்ட; பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின புத்தி கிட்டிப்பாக்கள பற்றியும் ஆக்களகொண்டு மனசிலுமாடத்தெ பற்ற; ஏனாக ஹளிங்ங, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின சகாய இத்தங்ஙே ஆக்களபற்றி அறிவத்தெ பற்றுகொள்ளு.