62 அந்த்தெ ஆயித்தங்ங மனுஷனாயி பந்தா நா ஆதி இத்தா சலாகதென்னெ ஹத்தி ஹோப்புதன நிங்க காமங்ங எந்த்தெ இக்கு?
அதங்ங ஏசு அவனகூடெ, “குருக்கங்ங மடெயும், ஹக்கிலிக கூடும் ஹடதெ; எந்நங்ங மனுஷனாயி பந்தா நனங்ங, நன்ன தெலெபீத்து கெடெவத்தெகூடி சல இல்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
இந்த்தெ, எஜமானு ஆக்களகூடெ கூட்டகூடிகளிஞட்டு, சொர்க்காக ஹோயி தெய்வத பலபக்க மதிப்புள்ளா ஸ்தானதாளெ குளுதாங்.
அந்த்தெ ஆக்கள அனிகிரிசிண்டு இப்பங்ங தென்னெ, ஏசு ஆக்களபுட்டு பிரிஞ்ஞு சொர்க்காக ஹோதாங்.
நா நன்ன அப்பனப்படெந்த தென்னெயாப்புது ஈ லோகாக பந்துது; ஹிந்திகும் ஈக ஈ லோகந்த புட்டு அப்பனப்படெ தென்னெ ஹோப்புது” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
இஞ்ஞி நா ஈ லோகாளெ இப்பத்தெ ஹோப்புதில்லெ. ஆக்க ஈ லோகாளெ இப்புரு. பரிசுத்தனாயிப்பா அப்பா! நா நின்னகூடெ பந்நீனெ; நங்க ஒந்தாயிற்றெ இப்பா ஹாற தென்னெ, ஆக்களும் ஒந்தாயிற்றெ இப்பத்தெபேக்காயி, நீ நனங்ங தந்தா நின்ன சக்தியாளெ ஆக்கள காத்தணுக்கு.
சொர்க்கந்த கீளெ எறங்ஙி மனுஷனாயி ஹுட்டி பந்நாவாங் அல்லாதெ பேறெ ஒப்பனும் சொர்க்காக ஹத்தி ஹோயிபில்லெ.
நசிச்சு ஹோப்பா தீனிக பேக்காயி கஷ்டப்படுவாட; நித்திய ஜீவித தப்பா தீனிக பேக்காயி கெலசகீயிவா; நித்திய ஜீவித தப்பா தீனித மனுஷனாயி பந்தா நா நிங்காக தப்பிங்; எந்த்தெ ஹளிங்ங, அப்பனாயிப்பா தெய்வ மங்ஙங்ங மாத்தறே ஆ அதிகாரத கொட்டிப்புதொள்ளு” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
“இவங் யோசேப்பின மங்ஙனல்லோ? அவன அவ்வெயும் அப்பனும் நங்காக கொத்தில்லாத்தாக்க அல்லல்லோ? அந்த்தெ இப்பங்ங ‘நா ஆகாசந்த எறங்ஙி பந்நாவனாப்புது’ ஹளி ஹளுது எந்த்தெ?” ஹளி கூட்டகூடிண்டு இத்துரு.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நா ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது; மனுஷனாயி பந்நாவன சரீரத தின்னாதெயும், அவன சோரெத குடியாதெயும் இத்தங்ங நிங்கள ஒளெயெ ஜீவங் உட்டாக.
ஏசு ஆக்களகூடெ இதொக்க ஹளிகளிஞட்டு ஆக்கள கண்ணா முந்தாக தென்னெ சொர்க்காக ஹத்தி ஹோதாங்; அம்மங்ங ஒந்து மோட பந்து ஆக்கள கண்ணிக மறெச்சுத்து; ஆ மோடகூடி ஏசு சொர்க்காக ஹத்தி ஹோதாங்.
அந்த்தெ ஜீவோடெ எத்தா ஏசுக்கிறிஸ்து சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வதகூடெ குளுது, தூதம்மாரினும் ஆக்கள எல்லா அதிகாரதும், சக்திதும் தன்ன கீளேக மாடிதீனெ.