44 நன்ன ஹளாய்ச்சா அப்பாங் ஒப்பன, ஊதுதில்லிங்ஙி, அவங் நன்னப்படெ பாராங்; நன்னப்படெ பொப்பாவன நா கடெசி ஜினாளெ ஜீவோடெ ஏளுசுவிங்.
மூர்க்க ஹாவின மக்களே, துஷ்டம்மாராயிப்பா நிங்க எந்த்தெ ஒள்ளேது கூட்டகூடத்தெ ஹோதீரெ? நிங்கள மனசினாளெ உள்ளுதே பாயெந்த ஹொறெயெ கடிகு.
ஏசு அவனகூடெ, “யோனாவின மங்ஙனாயிப்பா சீமோனு, நீ பாக்கியசாலியாப்புது; ஈ காரெ நினங்ங மனுஷம்மாரு ஹளிதந்துது அல்ல; சொர்க்காளெ இப்பா நன்ன அப்பனாப்புது இதன நினங்ங ஹளிதந்துது.
ஈ லோகந்த நன்ன போசங்ங, எல்லாரினும் நன்னகூடெ கூட்டிண்டுஹோப்பிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
எதார்த்தமாயிற்றெ தெய்வ ஒப்பனே ஒள்ளு; மனுஷரு நிங்களபற்றி பெருமெ ஹளத்தாப்பங்ங நிங்க சந்தோஷப்பட்டீரெ; எந்நங்ங தெய்வ நிங்களபற்றி பெருமெ ஹளா ஹாற நிங்க நெடிவுதில்லெ; அந்த்தெ இப்பங்ங நிங்க எந்த்தெ நன்ன நம்புரு?
ஏசு ஆக்களகூடெ, “நிங்க தம்மெலெ முருமுருத்தண்டு இருவாட.
‘தெய்வ தென்னெயாப்புது எல்லாரிகும் படிசிதப்பாவாங்’ ஹளி பொளிச்சப்பாடிமாரா புஸ்தகதாளெ எளிதி ஹடதெயல்லோ! அதுகொண்டு நன்ன அப்பாங் ஹளிதப்புதன ஒக்க கேட்டு படிச்சா எல்லாரும் நன்னப்படெ பொப்புரு.
எந்தட்டு ஏசு, “அதுகொண்டாப்புது நன்ன அப்பாங் பிஜாருசாதெ ஒப்பனும் நன்னப்படெ பொப்பத்தெபற்ற ஹளி நா நேரத்தே நிங்களகூடெ ஹளிது” ஹளி ஹளிதாங்.
நா கூட்டகூடிதா காரெ நிங்காக மனசிலாகாத்துது ஏனாக? அதன கேளத்தெ மனசில்லெ, அதுகொண்டு தென்னெ.
ஏனாக ஹளிங்ங கிறிஸ்தினமேலெ நம்பிக்கெ பீப்பத்தெ மாத்தற அல்ல, கிறிஸ்திக பேக்காயி கஷ்டப்பாடும், உபத்தரங்ஙளும் சகிப்பத்துள்ளா பாக்கியகூடி நிங்காக கிட்டிஹடதெ.
அதங்ஙபேக்காயி ஏசுக்கிறிஸ்தின மரணாக சமமாயிப்பா ஸ்நானகர்மதகொண்டு நிங்கள ஹளே ஜீவிதாத அடக்க கீது, மரணந்த தன்ன ஜீவோடெ ஏளத்தெமாடிதா தெய்வத சக்தித மேலெ நம்பிக்கெ பீத்திப்புதுகொண்டு நிங்களும் கிறிஸ்தினகூடெ ஜீவோடெ எத்தாக்களாயுட்டுரு.