17 தோணியாளெ ஹத்தி ஆச்செகரேக இப்பா கப்பர்நகூமிக ஹோப்பத்தெ ஹொறட்டுரு; அம்மங்ங நேர சந்தெ ஆப்பத்தெ ஆத்து; ஏசும் ஆக்களப்படெ பந்து சேர்ந்நுபில்லெ.
ஹிந்தெ ஏசு சிஷ்யம்மாராகூடெ, “நிங்க தோணிஹத்தி பிரிக கடலின அக்கரெ இப்பா பெத்சாயிதா ஹளா சலாக ஹோயிவா” ஹளி ஹளிட்டு, ஆள்க்காரு எல்லாரினும் ஹளாய்ச்சுபுட்டாங்.
அதுகளிஞட்டு, ஏசும், தன்ன அவ்வெயும், தம்மந்தீரும், தன்ன சிஷ்யம்மாரும் கப்பர்நகூம் பட்டணாக ஹோயி, கொறச்சுஜின அல்லி தங்கிரு.
எந்தட்டு ஏசு, தாங் ஹச்செநீரின முந்திரிச்சாறு மாடிதா கலிலாளெ இப்பா கானா ஹளா பாடாக ஹிந்திகும் பந்நா; அம்மங்ங கப்பர்நகூம் ஹளா பட்டணதாளெ ராஜாவிக அதிகாரியாயிப்பா ஒப்பன மங்ங சுகஇல்லாதெ கெடதித்தாங்.
ஆ சமெயாளெ பெருங்காற்று அடிப்பத்தெ கூடித்து; கடல்நீரும் எளகி மறிஞ்ஞண்டு இத்து.
ஏசு கப்பர்நகூமாளெ இப்பா ஒந்து யூத பிரார்த்தனெ மெனெயாளெ இப்பங்ங இந்த்தெ ஒக்க ஹளிகொட்டண்டித்தாங்.