1 அதுகளிஞட்டு ஏசு கலிலாக்கடலின அக்கரெக ஹோதாங்; ஆ கடலிக திபேரியா கடலு ஹளிட்டுள்ளா ஹெசறும் உட்டாயித்து.
ஏசு அல்லிந்த கலிலாக்கடலா அரியெ பந்தட்டு, ஒந்து குந்நாமேலெ ஹத்தி குளுதாங்.
அந்த்தெ ஒந்துஜின ஏசு கலிலா கடலோரகூடி நெடது ஹோயிண்டிப்பங்ங, மீன்ஹிடிகாறாயிப்பா பேதுரு ஹளா சீமோனும், அவன தம்ம அந்திரேயனும்கூடி கடலாளெ பலெஹைக்கி மீன்ஹிடுத்தண்டிப்புது கண்டட்டு,
ஹிந்தெ ஒந்துஜின ஏசு கெனசரேத்து கடலா அரியெ நிந்தித்தாங்; அம்மங்ங தெய்வ வஜன கேளத்தெபேக்காயி ஒந்துபாடு ஆள்க்காரு திக்கி தெரக்கிண்டு ஏசினப்படெ பந்துரு.
இதொக்க களிஞட்டு திபேரியா கடலின அரியெ ஏசு சிஷ்யம்மாரிக தன்ன காட்டிதாங்; எந்த்தெ ஹளிங்ங,
முந்தாளஜின ஏசு, தெய்வாக நண்ணி ஹளிட்டு கொட்டா தொட்டித ஆள்க்காரு திந்தா சலத அரியெ பேறெ செல தோணியும் திபேரியந்த பந்து எத்தித்து.
இதொக்க களிஞட்டு, யூத அதிகாரிமாரு ஏசின கொல்லத்தெ நோடிண்டித்துது கொண்டு, ஏசு யூதேயாளெ இறாதெ கலிலாக ஹோதாங்.
அம்மங்ங அல்லி இத்தாக்க, “நினங்ங எந்த்தெ காழ்ச்செ கிடுத்து?” ஹளி அவனகூடெ கேட்டுரு.