45 ஏசு கலிலாக பொப்பங்ங, கலிலாளெ இப்பா ஜனங்ஙளு ஏசின சீகரிசிரு; ஏனாக ஹளிங்ங, ஆக்க எருசலேமாளெ நெடதா பஸ்கா உல்சாகாக ஹோயிப்பங்ங அல்லி ஏசு கீதா எல்லதனும் ஆக்க கண்டித்துரு.
ஆ சமெயாளெ செல ஆள்க்காரு ஏசினப்படெ பந்தட்டு, கலிலந்த எருசலேம் அம்பலாக ஹோயி தெய்வாக ஹரெக்கெ களிப்பத்தெ ஹோதாக்காள ஒக்க பிலாத்து கொந்தா காரெத ஏசினகூடெ ஹளிரு.
அந்த்தெ ஏசு கதரெக்காறா தேசந்த இக்கரெக திரிஞ்ஞு பொப்பதாப்பங்ங அல்லி கொறே ஆள்க்காரு கூட்டமாயிற்றெ தனங்ஙபேக்காயி காத்தண்டு இத்துதுகொண்டு, தன்ன சந்தோஷத்தோடெ சீகரிசிரு.
எந்நங்ங தாங் எருசலேமிக அல்லாடெ கடது ஹோப்புது ஆ பாடக்காறிக இஷ்டில்லாத்துது கொண்டு, அல்லி உள்ளாக்க, “நீ நங்கள பாடாக பருவாட” ஹளி ஹளியுட்டுரு.
பஸ்கா உல்சாக சமெயாளெ, ஏசு எருசலேமாளெ இப்பதாப்பங்ங கீதா அல்புதங்ஙளொக்க பலரும் கண்டு, ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துரு.
அவங் ஒந்துஜின சந்தெக ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “ரபீ! நீ தெய்வ ஹளாய்ச்சா குரு ஆப்புது ஹளி நங்காக கொத்துட்டு; எந்த்தெ ஹளிங்ங, தெய்வ நின்னகூடெ உள்ளுதுகொண்டாப்புது இந்த்தல அல்புதங்ஙளொக்க நின்னகொண்டு கீவத்தெ பற்றுது, அல்லிங்ஙி கீவத்தெபற்ற” ஹளி ஹளிதாங்.
இதாப்புது ஏசு யூதேயந்த கலிலாக திரிச்சு பந்துகளிஞட்டு கீதா எறடாமாத்த அல்புத.