41 ஆ ஜினாளெ ஏசு கூட்டகூடிது கேட்டட்டு இனியும் கொறே ஆள்க்காரு ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துரு.
ஏசு ஆக்களகூட தெய்வகாரெ கூட்டகூடதாப்பங்ங அதிகாரத்தோடெ கூட்டகூடிதுகொண்டு, எல்லாரும் ஆச்சரியபட்டுட்டுரு.
சாமாரியக்காரு ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “நீ நங்களகூடெ தங்குக்கு” ஹளி ஹளிரு; ஏசு ஆக்களகூடெ எருடு ஜின தங்கிதாங்.
எந்தட்டு ஆக்க அவளகூடெ, “நீ ஹளிதுகொண்டல்ல, அவங் கூட்டகூடிதன நங்களே நேருட்டு கேட்டும்; அவங் தென்னெயாப்புது நேராயிற்றும் லோகத ரெட்ச்செபடுசத்தெ பந்நாவாங் ஹளி நங்க மனசிலுமாடிதும்” ஹளி ஹளிரு.
மனுஷங்ங ஜீவங் தப்புது தெய்வத ஆல்ப்மாவு தென்னெயாப்புது; மனுஷன சக்தி ஒந்நங்ஙும் பிரயோஜனப்பட; நா நிங்களகூடெ ஹளிதா வாக்கின கொண்டாப்புது தெய்வத ஆல்ப்மாவு நிங்காக ஜீவன தப்புது.
அதங்ங ஆ பட்டாளக்காரு, “ஆ மனுஷங் கூட்டகூடிதா ஹாற இதுவரெ ஒப்பனும் கூட்டகூடிபில்லெ” ஹளி ஹளிரு.
எந்நங்ங பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு நிங்களமேலெ பொப்பதாப்பங்ங நிங்க சக்தி உள்ளாக்களாயி எருசலேமாளெயும், யூதேயா தேச முழுவனும், சமாரியா தேசாளெயும், லோகத எல்லா அற்றவரெயும் ஹோயி, நனங்ங சாட்ச்சிகளாயி, ஜனங்ஙளிக ஒள்ளெவர்த்தமான அருசுரு” ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தெ, சபெக்காரு ஆக்கள எருசலேமிக ஹளாயிச்சுபுட்டுரு; ஆக்க ஹோப்பங்ங, பெனிக்கெ, சமாரியா ஹளா நாடுகூடி ஹோயி, அல்லி இப்பாக்களகூடெ அன்னிய ஜாதிக்காரு ரெட்ச்சிக்கப்பட்டா வர்த்தமானத அறிசிரு; அதுகேட்டா கூட்டுக்காரு எல்லாரிகும் ஒள்ளெ சந்தோஷ உட்டாத்து.
எந்நங்ங, பிலிப்பு தெய்வ பரண நெடத்தா காரெத பற்றியும், ஏசுக்கிறிஸ்தின பற்றிட்டுள்ளா ஒள்ளெ வர்த்தமானதும் பிரசங்ஙகீவுது ஜனங்ஙளு கேட்டு நம்பி, கொறே ஹெண்ணாகளும் கெண்டாக்களும் ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்திரு.
ஹிந்தெ ஆக்க சமாரியாளெ உள்ளா பல பாடாகும் ஹோயி, தெய்வ வஜனத சாட்ச்சியாயிற்றெ அறிசிட்டு, எருசலேமிக திரிச்சுபந்துரு.
தெய்வாக மறெவாயிற்றெ உள்ளுது ஒந்தும் இல்லெ; தெய்வத கண்ணிக எல்லதும் காணக்கெ; அதுகொண்டு நங்க ஜீவிதாளெ கீவா எல்லா காரேகும் தெய்வதகூடெ கணக்கு ஹளுக்கு.