9 ஆக்க கரெ ஹத்தி பொப்பதாப்பங்ங அல்லி கரிக்கிட்டெயாளெ கிச்சு ஹைக்கிப்புதும், கிச்சினாளெ மீனு இப்புதும், அரியெ தொட்டி பீத்திப்புதும் ஒக்க சிஷ்யம்மாரு கண்டுரு.
அந்த்தெ ஹளத்தாப்பங்ங செயித்தானு ஏசினபுட்டு ஓடி ஹோயுட்டாங்; ஆகளே தெய்வதூதம்மாரு பந்தட்டு, ஏசிக பேக்காத்த சகாய ஒக்க கீதுகொட்டுரு.
ஈக்களாளெ பலரும் தூரந்த பந்துதுகொண்டு, நா ஈக்கள ஹட்டிணியாயிற்றெ ஊரிக ஹளாய்ச்சங்ங, பட்டெயாளெ தளநண்டு ஹோப்புறல்லோ” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆக ஒள்ளெ சளி உள்ளா சமெ ஆயித்துதுகொண்டு, பட்டாளக்காரும் கெலசகாருங்கூடி கரிக்கிட்டெ ஹைக்கி கவுசிட்டு, கிச்சுகாதண்டித்துரு; பேதுரும் ஆக்களகூடெ கிச்சுகாதண்டித்தாங்.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “நிங்க ஈகத்த ஹிடுத்தா மீனினாளெ கொறச்சு எத்திண்டுபரிவா!” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு ஆக்கள அரியெ பந்தட்டு, தொட்டியும் மீனும் எத்தி, ஆக்காக கொட்டாங்.
மற்றுள்ளா சிஷ்யம்மாரு கரெந்த சுமாரு நூரு மீட்டரு தூரதாளெ இத்தாஹேதினாளெ தோணியாளெ இத்தண்டே, மீனுள்ளா பலெத கரேக பலிச்சு கொண்டுபந்துரு.
ஏசு ஆ தொட்டித எத்தி, தெய்வாக நண்ணி ஹளிட்டு, ஆள்க்காறிக பொளிம்பி கொட்டாங்; அதே ஹாற தென்னெ மீனினும் எத்தி ஆக்காக கொட்டாங்; எல்லாரிகும் இஷ்டம்போலெ கிடுத்து.
“இல்லி ஒந்து சிண்ட ஹைதாங் இத்தீனெ, அவனகையி ஐது பார்லி தொட்டியும், எருடு மீனும் ஹடதெ; எந்நங்ங ஈமாரி ஆள்க்காறிக அது எந்த்தெ மதியாக்கு?” ஹளி ஹளிதாங்.