1 இதொக்க களிஞட்டு திபேரியா கடலின அரியெ ஏசு சிஷ்யம்மாரிக தன்ன காட்டிதாங்; எந்த்தெ ஹளிங்ங,
நா ஜீவோடெ எத்துகளிஞட்டு நிங்களகாட்டிலி முச்செ கலிலா தேசாக ஹோப்பிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு ஆக்களகூடெ நேரத்தே ஹளித்தா ஹாற தென்னெ, ஹன்னொந்து சிஷ்யம்மாரும் கலிலாளெ இப்பா ஒந்து மலேக ஹோதுரு.
நிங்க பேக ஹோயி, ஏசு ஜீவோடெ எத்துகளிஞுத்து ஹளி ஏசின சிஷ்யம்மாராகூடெ ஹளிவா, நிங்களகாட்டிலும் முச்செ ஏசு கலிலாக ஹோப்பாங்; அல்லி நிங்க ஏசின காம்புரு’ நா ஹளிதொக்க நிங்காக ஓர்மெ இறட்டெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகளிஞட்டு, ஆக்களாளெ இப்புரு ஒந்து பாடகூடி நெடது ஹோயிண்டிப்பங்ங, ஆக்கள முந்தாக பேறெ ரூபதாளெ ஏசு தன்ன காட்டிதாங்.
அதுகளிஞட்டு, ஹன்னொந்து சிஷ்யம்மாரும் தீனி திந்நண்டிப்பா சமெயாளெ, ஏசு ஆக்கள எடநடுவு ஹோயிட்டு, தன்ன காட்டிதாங்; எந்தட்டு ஏசு, “நா ஜீவோடெ எத்துதன, கண்ணாளெ கண்டாக்க ஹளிட்டும், நிங்க நம்பாத்துது ஏனாக?” ஹளி ஆக்கள கல்லு மனசின பற்றி, ஆக்களகூடெ ஜாள்கூடிதாங்.
நிங்க ஹோயிட்டு, பேதுறினகூடெயும், மற்றுள்ளா சிஷ்யம்மாராகூடெயும் ஹளிவா; ஏசு நிங்களகாட்டிலும் முச்செ கலிலாக ஹோதீனெ; ஏசு நிங்களகூடெ ஹளிதா ஹாற தென்னெ, அல்லிபீத்து ஏசின காணக்கெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தெ ஏசு சத்து ஜீவோடெ எத்துகளிஞட்டு இதுகூட்டி மூறாமாத்தபரசும் சிஷ்யம்மாரிக தன்ன காட்டிதாங்.
அதுகளிஞட்டு ஏசு கலிலாக்கடலின அக்கரெக ஹோதாங்; ஆ கடலிக திபேரியா கடலு ஹளிட்டுள்ளா ஹெசறும் உட்டாயித்து.
முந்தாளஜின ஏசு, தெய்வாக நண்ணி ஹளிட்டு கொட்டா தொட்டித ஆள்க்காரு திந்தா சலத அரியெ பேறெ செல தோணியும் திபேரியந்த பந்து எத்தித்து.
ஏசு உபத்தரபட்டு சத்துகளிஞட்டு, அவங் ஜீவோடெ இத்துதன அப்போஸ்தலம்மாரு நாலத்துஜினட்ட பல பரச கண்டுரு; ஆ சமெயாளெ ஏசு, பல அல்புத காரியங்ஙளு கீது, தாங் ஜீவோடெ இத்தீனெ ஹளிட்டுள்ளுதன தெளிசி, தெய்வராஜெத பற்றியும் ஆக்காக ஹளிகொட்டாங்.