3 ஆக்க நன்னும், நன்ன அப்பனும் அறியாத்துதுகொண்டாப்புது இந்த்தெ ஒக்க கீவுது.
“எல்லதனும் அப்பாங் நன்னகையி ஏல்சிதந்திப்புதாப்புது; நன்ன அப்பனல்லாதெ பேறெ ஒப்புரும் மங்ஙனாயிப்பா நா ஏற ஹளி அறியரு; அதே ஹாற தென்னெ மங்ஙனாயிப்பா நானும், நன்ன அப்பன ஏறங்ங அருசுக்கு ஹளி ஆக்கிரிசீனெயோ, அவனல்லாதெ பேறெ ஒப்பனும் நன்ன அப்பன அறியரு” ஹளி ஹளிதாங்.
நன்ன ஹளாயிச்சுது ஏற ஹளி அறியாத்துதுகொண்டாப்புது ஆக்க நன்ன ஹேதினாளெ நிங்கள உபத்தருசுது.
நன்ன வெருப்பாக்க நன்ன அப்பனும் வெருப்புரு.
அப்பா! எல்லதனும் ஞாயமாயிற்றெ கீவாவனே! ஈ லோகக்காரு நின்ன மனசிலுமாடிபில்லெ; எந்நங்ங நா நின்ன மனசிலுமாடிதிங். நீனாப்புது நன்ன ஹளாயிச்சுது ஹளி நன்ன சிஷ்யம்மாரு மனசிலுமாடிதீரெ.
ஒந்தே ஒந்து சத்திய தெய்வமாயிப்பா நின்னும், நீ ஹளாய்ச்சா ஏசுக்கிறிஸ்தினும் மனசிலுமாடுதாப்புது நித்திய ஜீவித.
அம்மங்ங ஆக்க “நின்ன அப்பாங் எல்லி இத்தீனெ?” ஹளி கேட்டுரு; ஏசு ஆக்களகூடெ, “நிங்காக நன்னும் கொத்தில்லெ, நன்ன அப்பனும் கொத்தில்லெ; நா ஏற ஹளிட்டுள்ளுது அருதித்தங்ங ஒந்சமெ நன்ன அப்பனும் அருதிப்புரு” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங ஆ தெய்வ ஏற ஹளி நிங்காக கொத்தில்லெ; எந்நங்ங நனங்ங கொத்துட்டு; நா தெய்வத கொத்தில்லெ ஹளி ஹளித்துட்டிங்ஙி, நிங்கள ஹாற தென்னெ நானும் பொள்ளு ஹளாவனாயிக்கு. நனங்ங தெய்வதும் கொத்துட்டு; தன்ன வாக்கினும் நா அனிசரிசி நெடதீனெ.
கூட்டுக்காறே! நிங்களும் நிங்கள மூப்பம்மாரும், ஏசின ஏறா ஹளி அறியாத்துதுகொண்டாப்புது இதொக்க கீதுட்டுது ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு.
எந்நங்ங, ஆ புத்தி ஈ லோகத்தலவம்மாரிக கிட்டிபில்லெ; அது ஆக்காக கிட்டித்தங்ங, ஆ மதிப்புள்ளா ஜீவிதாத நங்காக பொடிசி தந்தா ஏசின குரிசாமேலெ தறெச்சு கொந்திரரு.
எந்நங்ங, தெய்வத அங்ஙிகரிசத்தெ மனசில்லாத்த ஆள்க்காறிகும், நங்கள எஜமானாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தின பற்றிட்டுள்ளா ஒள்ளெவர்த்தமானத அருதட்டும், அதன அனுசருசத்தெ மனசில்லாத்த ஆள்க்காறிகும், கிச்சினாளெ பேவா ஹாற உள்ளா சிட்ச்செ கிட்டுகு.
நா ஏசுக்கிறிஸ்தின அறியாத்த முச்செ, தன்னபற்றி குற்ற ஹளிண்டும், தன்ன நம்பாக்கள உபத்தரிசிண்டும், அக்கறம கீதண்டும் இத்திங்; எந்நங்ங இதொக்க தெற்றாப்புது ஹளி அறியாதெயும், ஏசின நம்பாத்த காலதாளெ அந்த்தெ கீதுதுகொண்டும் தெய்வ நன்னமேலெ கருணெ காட்டித்து.
எல்லா மனுஷரினும் ரெட்ச்செபடுசத்தெபேக்காயி தெய்வ ஹளாயிச்சா ஏசின அங்ஙிகரிசாத்தவனகூடெ நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வ உட்டாக; நன்ன ரெட்ச்சிசத்தெபேக்காயி ஏசு இத்தீனெ ஹளி ஹளாவனகூடெ ஆப்புது தெய்வ இப்புது.
நிங்க சிந்திசிநோடிவா! தெய்வ நங்கள ஒக்க தன்ன மக்களாப்புது ஹளி ஹளிப்பங்ங, தெய்வ நங்களமேலெ பீத்திப்பா சினேக ஏமாரி தொட்டுது? எந்நங்ங ஈ லோகாளெ உள்ளாக்க எல்லாரும் தெய்வத மக்க அல்லாத்துதுகொண்டு, ஆக்க தெய்வதபற்றி அறியரு; தெய்வதபற்றி அறியாத்துதுகொண்டு தெய்வத மக்களாயிப்பா நங்கள பற்றியும் கொத்தில்லெ.
நங்கள தெய்வ சினேக உள்ளாவனாயி இப்புதுகொண்டு நங்களும் தம்மெலெ தம்மெலெ சினேக உள்ளாக்களாயி ஜீவுசுக்கு; சினேக இல்லாத்தாக்க தெய்வ ஏற ஹளியே அறியாத்தாக்களாப்புது.
சத்தியமாயிற்றுள்ளா தெய்வத, நங்க மனசிலுமாடுக்கு ஹளிட்டாப்புது தெய்வத மங்ஙனாயிப்பா ஏசு ஈ லோகாக பந்துது; அவனகூடெ பெந்த உள்ளாக்களாயி ஜீவுசுது தென்னெயாப்புது நேராயிற்றுள்ளா ஜீவித; அவங் தென்னெயாப்புது தெய்வத சத்திய; சாவில்லாத்த ஜீவனும் அவங் தென்னெயாப்புது.