22 அம்மங்ங யூதங் (யூதாஸ்கறியோத்து அல்ல) ஏசினகூடெ, “எஜமானனே! நீ ஈ லோகக்காறிக நின்ன காட்டாதெ, நங்காக காட்டிதப்புது ஏனகொண்டு?” ஹளி கேட்டாங்.
பிலிப்பு, பர்த்தலமேயி, தோமஸு, நிகுதி பிரிச்சண்டித்தா மத்தாயி, அல்பேயி ஹளாவன மங்ங யாக்கோபு, ததேயு,
ஹிந்தெ அந்திரேயா, பிலிப்பு, பர்த்தலமேயி, மத்தாயி, தோமஸு, அல்பேயி ஹளாவன மங்ங யாக்கோபு, ததேயு, கானான்காறா கூட்டதாளெ உள்ளா சீமோனு,
யாக்கோபின மங்ங யூதா, ஹிந்தெ கறியோத்து பாடக்காறனாயிப்பா யூதாஸும், ஈக்க ஒக்க ஆயித்து. ஈ யூதாஸு ஹளாவனாப்புது ஏசின சத்துருக்களிக ஒற்றிகொட்டாவங்.
அம்மங்ங நிக்கொதேமு, “வைசாதா ஒப்பாங் எந்த்தெ ஹிந்திகும் ஹுட்டத்தெ பற்றுகு? அவங் அவ்வெ ஹொட்டெந்த ஹிந்திகும் ஹுட்டத்தெ பற்றுகோ?” ஹளி கேட்டாங்.
அதங்ங நிக்கொதேமு, “அது எந்த்தெ சம்போசுகு?” ஹளி கேட்டாங்.
அதங்ங அவ, “எஜமானனே! நீரு கோரத்தெ நின்னகையி பாத்தற இல்லெயல்லோ? கெணரும் ஒள்ளெ ஆளமாயிற்றெ ஹடதெ; ஹிந்தெ எல்லிந்த நினங்ங ஜீவங் உட்டாப்பா நீரு கிட்டுகு?
அம்மங்ங யூதம்மாரு, “இவங் தன்ன சரீரத எந்த்தெ நங்காக திம்பத்தெ தப்பாங்?” ஹளி தம்மெலெ தர்க்கிசிண்டு இத்துரு.
ஏசின சிஷ்யம்மாராளெ கொறே ஆள்க்காரு, “ஈ உபதேச ஏற்றெத்துது கொறச்சு கஷ்ட தென்னெயாப்புது; ஏற இதன கேளுரு?” ஹளி கூட்டகூடிண்டு இத்துரு.
எல்லாரும் அல்லிக பந்தட்டு, ஆக்க நேரத்தெ தங்கித்தா தட்டும்பொறதமேலெ ஒந்தாயி கூடிரு; ஆ கூட்டதாளெ பேதுரு, யோவானு, யாக்கோபு, அந்திரேயா, பிலிப்பு, தோமஸு, பர்த்தலமேயி, மத்தாயி, அல்பேயி ஹளாவன மங்ங யாக்கோபு, கானான்காறா கூட்டதாளெ இத்தா சீமோனு, யாக்கோபின தம்ம யூதா ஈக்க ஒக்க இத்துரு.
நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வ சினேகிசா ஆள்க்காரும், ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு தெரெஞ்ஞெத்தி பாதுகாப்பாயிற்றெ ஜீவுசாக்களுமாயிப்பா நிங்காகபேக்காயி, யாக்கோபின தம்மனாயிப்பா நா ஏசுக்கிறிஸ்திக நன்ன ஜீவித ஏல்சிகொட்டு கெலச கீவுதாப்புது.