4 ஏசு அல்லிந்த எத்தட்டு, தாங் ஹைக்கித்தா மேல்வஸ்த்தற களிச்சுபீத்தட்டு, ஒந்து தோர்த்தின எத்தி அரேக சுத்திதாங்.
ஏனாக ஹளிங்ங, எஜமானு ஏக பொப்பாங் ஹளி காத்திப்பா கெலசகாறிக ஒள்ளெ மரியாதெ கிட்டுகு; எந்த்தெ ஹளிங்ங தனங்ஙபேக்காயி காத்தித்துதுகொண்டு, ஆ எஜமானு திரிச்சு பந்தட்டு அரேக தோர்த்துமுண்டு கெட்டி, கெலசகாறா குளிசி தீனி பொளிம்பி கொடுவாங் ஹளி நா சத்தியமாயிற்றெ ஹளுதாப்புது.
நிங்களாளெ ஏரிங்ஙி ஒப்பன கெலசகாறங் உத்துகளிஞட்டோ, அல்லிங்ஙி காலிமேசிண்டித்தட்டோ பைலிந்த ஹத்தி பொப்பதாப்பங்ங, எஜமானு அவனகூடெ, நீ முந்தெ ஹோயி தீனி தினு ஹளி ஹளுனோ?
அந்த்தெ ஹளாங்; நீ முந்தெ கைகாலு கச்சி, அரேக தோர்த்து கெட்டிண்டு நனங்ங பொளிம்பி தா; நா திந்துகளிஞட்டு நீ ஹோயி திந்தாக ஹளி அவனகூடெ ஹளுவாங்.
ஒந்து பந்தியாளெ குளுது தீனி திம்பாக்களாளெ ஏற தொட்டாக்க? திம்பத்தெ குளுதிப்பாக்ளோ? அல்லா, திம்பாக்காக பொளிம்பி கொடாக்களோ? எந்நங்ங, நா நிங்காக பொளிம்பிதந்நனல்லோ?
ஏசு ஆக்கள எல்லாரினும் காலு கச்சிகளிஞட்டு, தாங் களிச்சு பீத்தித்தா துணித எத்தி ஹைக்கிட்டு ஹிந்திகும் ஆக்களகூடெ குளுதட்டு, ஆக்களகூடெ, “நா நிங்காக கீதுதந்திப்புது ஏன ஹளி மனசிலாத்தோ?
நங்கள எஜமானனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தின கருணெ எந்த்தலது ஹளி நிங்காக கொத்துட்டல்லோ! ஏசு சம்பத்துள்ளாவனாயி இத்தட்டும் நிங்காகபேக்காயி பாவப்பட்டாவன ஹாற ஆயிதீனெ; ஏனாக ஹளிங்ங நிங்கள சம்பத்துள்ளாக்களாயி மாடுக்கு ஹளிட்டாப்புது அவங், அந்த்தெ கீதிப்புது.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, தம்மெலெ, தம்மெலெ சினேகிசிவா ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது நிங்க ஆதிமொதுலு கேட்டுபந்தா நேம.