2 ஏசும் தன்ன சிஷ்யம்மாரும் அந்து சந்தெக தீனிதிம்பத்தெ குளுதித்துரு; சீமோனின மங்ஙனாயிப்பா யூதாஸ்கறியோத்தின மனசினாளெ ஏசின ஒற்றிகொடுக்கு ஹளிட்டுள்ளா சிந்தெத செயித்தானு கொட்டித்தாங்.
கானான்காறா கூட்டதாளெ உள்ளா சீமோனும், ஹிந்தெ ஏசின ஒற்றிகொட்டா கறியோத்து பாடக்காறனாயிப்பா யூதாஸு ஹளாக்க ஒக்க ஆயித்து.
அம்மங்ங ஏசின ஹன்னெருடு சிஷ்யம்மாராளெ ஒப்பனாயித்தா கறியோத்து பாடக்காறனாயிப்பா யூதா ஹளாவன மேலெ செயித்தானு ஹத்திகூடித்து.
எந்தட்டு ஏசு, தன்ன சிஷ்யனாயிப்பா சீமோனினகூடெ, சீமோனே சீமோனே! கோதம்பின மொறதாளெ ஹைக்கி ஹதுறின கேறாஹாற, செயித்தானு நிங்கள பரீஷண கீவத்தெபேக்காயி தெய்வதகூடெ அனுவாத கேட்டுபொடிசிதீனெ.
தன்ன ஒற்றிகொடத்தெ ஹோப்பாவங் ஏறாப்புது ஹளி ஏசு நேரத்தே அருதித்தாங். அதுகொண்டு ஆப்புது “நிங்களாளெ எல்லாரும் சுத்தியுள்ளாக்களல்ல!” ஹளி ஏசு ஹளிது.
ஏசு அல்லிந்த எத்தட்டு, தாங் ஹைக்கித்தா மேல்வஸ்த்தற களிச்சுபீத்தட்டு, ஒந்து தோர்த்தின எத்தி அரேக சுத்திதாங்.
அம்மங்ங பேதுரு அவனகூடெ, “அனனியா! சலமாறிதா ஹண ஒந்து பாக ஏமாத்திபீத்தட்டு, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவாயி இப்பாவனகூடெ பொள்ளு ஹளத்தெபேக்காயி, நின்ன மனசின செயித்தானிக புட்டுகொட்டுது ஏக்க?
ஈ, கெலசத கீதுதீப்பா காரெயாளெ நிங்களமேலெ நங்காக, ஏசு கருதலு உட்டோ, அதே கருதலின தீத்தின மனசினாளெயும் கொட்டிப்பா தெய்வாக நங்க நண்ணி ஹளுதாப்புது.
எந்நங்ங ஒந்துகாலதாளெ, நங்க எல்லாரும் ஆக்கள ஹாற தென்னெ நங்கள மனசிகும் சரீராகும் இஷ்டப்பட்டா தெற்று குற்றங்ஙளு கீது ஜீவிசிண்டித்தும். அதுகொண்டு மற்றுள்ளாக்கள ஹாற தென்னெ தெய்வத சிட்ச்செக பங்குள்ளாக்களாயி ஜீவிசிண்டித்தும்.
ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ தன்ன மனசினாளெ ஒந்து அபிப்பிராய ஹைக்கி பீத்தித்து; ஆ அபிப்பிராய தன்ன உத்தேசத நிவர்த்தி மாடுகு; ஆ அபிப்பிராய ஏன ஹளிங்ங, ஜனங்ஙளு ஆக்காக்கள அதிகாரத ஒக்க, ஆ மிருகத கையி ஏல்சிகொடத்தெ சம்சுரு; அந்த்தெ தெய்வத வாக்கு நிவர்த்தி ஆக்கு.