17 நிங்க ஈ சத்தியங்ஙளு ஒக்க அருது அதே ஹாற நெடிவாக்களாயி இத்தங்ங, நிங்க பாக்கியசாலி தென்னெ.
சொர்க்காளெ இப்பா நன்ன அப்பன வாக்கு கேட்டு, அதனபிரகார ஜீவுசாக்க ஏறோ ஆக்க தென்னெயாப்புது நனங்ங திங்கெயாடுரும், தம்மந்தீரும், அவ்வெயுமாயிற்றெ இப்பாக்க” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஏசு, “அந்த்தெ ஆதங்ஙகூடி, தெய்வத வாக்கு கேட்டு, அதனபிரகார நெடிவாக்களாப்புது கூடுதலு அனுக்கிரக உள்ளாக்க” ஹளி ஹளிதாங்.
நா நிங்களகூடெ ஹளிதனொக்க நிங்க கீவுதாயித்தங்ங, நிங்கதென்னெ நன்ன கூட்டுக்காரு.
எந்நங்ங, தெய்வ நேமத கேளுதுகொண்டு மாத்தற ஒப்புரும் சத்தியநேரு உள்ளாக்களாயிற்றெ ஆப்பத்தெ பற்ற; அதன கைக்கொண்டு நெடிவாக்களே சத்தியநேரு உள்ளாக்களாயி ஆப்பத்தெ பற்றுகொள்ளு.
கிறிஸ்து ஏசினகூடெ ஜீவுசாக்க, சுன்னத்து கீவுதோ, கீயாதிப்புதோ அதொந்தும் அல்ல பிரதான; கிறிஸ்து ஏசின நம்புதுகொண்டு மற்றுள்ளாக்களகூடெ நங்க காட்டா சினேக தென்னெயாப்புது பிரதானப்பட்டுது.
எந்நங்ங, ஒந்து கொறவும் இல்லாத்த தெய்வத வாக்கின கேட்டு, அதன மறெயாதெ, ஆக்கள ஜீவிதாளெ கைக்கொண்டு, ஆ வாக்குபிரகார நெடிவாக்காக அதனாளெ உள்ளா எல்லா அனுக்கிரங்ஙளும் கிட்டுகு; எந்த்தெ ஹளிங்ங தெய்வத வாக்கிக மனுஷன எல்லா கொறவிந்தும் ஹிடிபுடுசத்துள்ளா சக்தி உட்டு.
அதுகொண்டு, தெய்வத இஷ்டப்படா ஹாற உள்ளா ஒள்ளெ காரெ ஏன ஹளி அருதட்டும், நிங்க அதன கீயாதித்தங்ங அது தெய்வ குற்ற ஆப்புது.
அவாவன துணித ஒகத்து பொளிசிதாக்க பாக்கியசாலிகளாப்புது; ஜீவங் தப்பா மரதமேலெ காப்பா பழத திம்பத்தெ ஆக்காக அதிகார உட்டு; ஆக்காக ஆ, பட்டணத ஒளெயெ பாகுலுகூடி ஹுக்கத்தெ அனுவாத உட்டு.