19 தம்ம சத்துதுகொண்டு மார்த்தாளினும், மரியாளினும் ஆசுவாசபடுசத்தெ பேக்காயிற்றெ, யூதம்மாரு பலரும் ஆக்கள ஊரிக பந்தித்துரு.
அவாக மரியா ஹளிட்டு ஒந்து திங்கெ இத்தா; அவ ஏசின காலடிக பந்து குளுதட்டு, ஏசு கூட்டகூடுதன கேட்டண்டித்தா.
எந்நங்ங மனுஷங்ங அத்தியாவிசெ உள்ளுது ஒந்தே ஒள்ளு. அதாப்புது மரியா தெரெஞ்ஞெத்திதா ஒள்ளெ காரெ; அவள கையிந்த ஒப்புரும் அதன ஹிடுத்துபறியாரரு ஹளி ஹளிதாங்.
எருசலேமாளெ இப்பா யூதம்மாரு செல பூஜாரிமாரினும், லேவியம்மாரினும்கூடி யோவானப்படெ ஹளாய்ச்சட்டு, “நீ ஏறா?” ஹளி கேட்டுரு.
பெத்தானியா பாடதாளெ ஜீவிசிண்டித்தா லாசரு ஹளா ஒப்பாங் சுகஇல்லாதெ இத்தாங்; ஆ பாடதாளெ தென்னெ மரியாளும், அவள திங்கெ மார்த்தாளும் ஜீவிசிண்டித்துரு.
அம்மங்ங ஊரினாளெ மரியாளா ஆசுவாசபடிசிண்டித்தா யூதம்மாரு, அவ பிரிக பிரிக எத்தட்டு ஹொறெயெ ஹோப்புது கண்டட்டு, அவ அளத்தெபேக்காயிற்றெ கல்லறேக ஹோதாளெதோனி ஹளி பிஜாரிசிட்டு அவள ஹிந்தோடெ ஹோதுரு.
மரியாளும் அவளகூடெ பந்தாக்களும் அளுது காமங்ங ஏசு மன சங்கடபட்டு,
யூதம்மாரு அதன கண்டட்டு, “நோடிவா லாசறினமேலெ ஏசிக ஏமாரி சினேக உட்டு” ஹளி ஹளிரு.
அம்மங்ங ஏசு கீதுது கண்டட்டு, மரியாளினகூடெ பந்தித்தா யூதம்மாரு பலரும் ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துரு.
அம்மங்ங சிஷ்யம்மாரு ஏசினகூடெ, “குரூ! கொறச்சுஜின முச்செ அல்லோ யூதம்மாரு நின்னமேலெ கல்லெறிவத்தெ நோடிது! ஹிந்திகும் அல்லிக ஹோப்புது ஏனாக?” ஹளி கேட்டுரு.
சந்தோஷப்படாக்களகூடெ கூடி நிங்களும் சந்தோஷபடிவா; கஷ்டப்படாக்களகூடெ கூடி ஆக்கள சகாசிவா.
நங்க கஷ்டப்படா சமெயாளெ ஒக்க, தெய்வ நங்கள உல்சாகபடிசீதெ; அதுகொண்டாப்புது, நங்கள ஹாற கஷ்டப்பாடா மற்றுள்ளா ஆள்க்காறினும் சகாசி, ஆசுவாசபடுசத்தெ நங்களகொண்டு பற்றுது.
அதுகொண்டு சத்தாக்களபற்றி பேஜாரஹிடுத்தண்டு இப்பாக்களகூடெ, ஈ காரியங்ஙளு ஒக்க கூட்டகூடி ஆக்கள மனசிக ஆசுவாசபடிசிவா.
அதுகொண்டு நிங்க, தெய்வ நம்பிக்கெயாளெ வளரத்தெ பேக்காயி, ஈக கீதுபொப்பா ஹாற தென்னெ ஒப்பன ஒப்பாங் சகாசி கொட்டு ஆசுவாசபடிசிவா.