24 அம்மங்ங யூதம்மாரு ஏசின சுத்தூடும் பந்து நிந்தட்டு, “எல்லட்ட நங்க காத்திருக்கு? நீ கிறிஸ்து ஆயித்தங்ங நங்காக அதன தெளிவாயிற்றெ ஹளு” ஹளி ஹளிரு.
“பொப்பத்துள்ளாவாங் நீ தென்னெயோ, பேறெ ஒப்பாங் பொப்பட்ட நங்க காத்திருக்கோ?” ஹளி கேட்டட்டு பரிவா ஹளி ஹளாயிச்சாங்.
ஈ காரெ ஒக்க, ஏசு ஆக்களகூடெ தொறது ஹளிதாங்; அம்மங்ங பேதுரு, ஏசின தனிச்சு ஊது கொண்டுஹோயிட்டு, “குரூ! நினங்ங இந்த்தெ ஒந்தும் சம்போசத்தெபாடில்லெ” ஹளி ஜாள்கூடிதாங்.
ஆ காலதாளெ ஜனங்ஙளு எல்லாரும், ரெட்ச்சகனாயிப்பா கிறிஸ்து ஏக பொப்பாங் ஹளி காத்தித்துரு; அதுகொண்டு ஆக்க யோவானு கூட்டகூடிது ஒக்க கேட்டட்டு, “ஒந்சமெ கிறிஸ்து இவங்தென்னெ ஆயிக்கோ!” ஹளி ஆச்சரியபட்டு சிந்திசிண்டித்துரு.
எருசலேமாளெ இப்பா யூதம்மாரு செல பூஜாரிமாரினும், லேவியம்மாரினும்கூடி யோவானப்படெ ஹளாய்ச்சட்டு, “நீ ஏறா?” ஹளி கேட்டுரு.
அம்மங்ங யூதம்மாரு, ஏசினமேலெ எறிவத்தெ பேக்காயி, ஹிந்திகும் கல்லு எத்திரு.
அம்மங்ங யூதம்மாரு ஏசினகூடெ, “ஒள்ளெ காரெ கீதுதுகொண்டல்ல, நீ நின்ன தெய்வாக சமமாயிற்றெ மாடி, தெய்வத மதிப்பின கொறச்சுட்டெ; அதங்ங பேக்காயிற்றெ ஆப்புது நின்னமேலெ கல்லெறிவுது; நீ மனுஷனாயி இப்பங்ங நின்னும் தெய்வ ஹளி ஹளுது எந்த்தெ?” ஹளி ஹளிரு.
இதனொக்க நிங்களகூடெ நா ஒந்து கதெ ஹாற ஹளிதிங். ஒந்துகால பொக்கு, அம்மங்ங நா நிங்களகூடெ உதாரணபீத்து கூட்டகூடாதெ, நன்ன அப்பனபற்றி நேரெ கூட்டகூடுவிங்.
அதங்ங ஆக்க, “நீ ஏற?” ஹளி கேட்டுரு; ஏசு ஆக்களகூடெ, “நா ஏற ஹளி ஆதிந்தே நிங்களகூடெ ஹளிபந்நீனெ.
நங்கள முத்தனாயிப்பா அப்ரகாமின காட்டிலும் நீ தொட்டாவனோ? அப்ரகாமும் சத்தண்டுஹோதாங், பொளிச்சப்பாடிமாரும் சத்தண்டுஹோதுரு, நின்ன நீ ஏறா ஹளி பிஜாரிசிண்டிப்புது?” ஹளி கேட்டுரு.
அவன அவ்வெ அப்பாங் யூதம்மாரிக அஞ்சிதுகொண்டு அந்த்தெ ஹளிரு; ஏனாக ஹளிங்ங, ஏசின கிறிஸ்து ஹளி ஏரிங்ஙி நம்பிதுட்டிங்ஙி அவன பிரார்த்தனெ மெனெந்த ஹொறெயெ மாடுக்கு ஹளி யூதம்மாரு நேரத்தே தீருமானிசித்துரு.
ஹொசா ஒடம்படிகொண்டு இந்த்தல தொட்ட நம்பிக்கெ உள்ளாக்களாயி இப்புதுகொண்டாப்புது, நங்க தைரெயாயிற்றெ கூட்டகூடுது.