14-15 அதுகொண்டு, பூமியாளெயும், சொர்க்காளெயும் உள்ளா எல்லாரினும் ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு ஒந்தே சமுதாயமாயிற்றெ மாடிதா தெய்வதகூடெ முட்டுகாலுஹைக்கி பிரார்த்தனெ கீவுது ஏன ஹளிங்ங;
எந்தட்டு ஆக்களபுட்டு கொறச்சு ஆச்செபக்க ஹோயிட்டு முட்டுகாலுஹைக்கி, தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீவத்தெகூடிதாங்.
இந்த்தெ கூட்டகூடிகளிஞட்டு, பவுலு ஆக்க எல்லாரினகூடெயும் முட்டுகாலுஹைக்கி, தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதாங்.
அதுகளிஞு, நங்க அல்லிந்த ஹோப்பத்தெ ஹளி ஹொருளங்ங, ஆ சபெக்காரு எல்லாரும் நங்கள யாத்தறெ ஹளாயிப்பத்தெ பேக்காயிற்றெ, ஆக்கள குடும்பத்தோடெ ஆ பட்டணத அதிர்த்தியட்ட உள்ளா கடல்கரெக பந்துரு; அம்மங்ங நங்க கடலோரதாளெ முட்டுகாலுஹைக்கி பிரார்த்தனெகீதும்.
ஹிந்தெ அவங் முட்டுகாலுஹைக்கிட்டு “தெய்வமே ஈக்க கீவா ஈ பாவத, ஈக்களமேலெ ஹொருசாதிருக்கு” ஹளி, ஒச்செகாட்டி பிரார்த்தனெ கீதாங்; அம்மங்ங அவன ஜீவ ஹோத்து.
பேதுரு ஆக்கள எல்லாரினும் ஹொறெயெ ஹோப்பத்தெ ஹளிட்டு, முட்டுகாலுஹைக்கி பிரார்த்தனெ கீதாங். எந்தட்டு, சவத பக்க திரிஞ்ஞு, “தபித்தா! ஏளு” ஹளி ஹளிதாங்; அவ கண்ணு தொறது பேதுருறின கண்டட்டு எத்துகுளுதா.
நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வ, நங்கள எஜமானாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு, நங்கள ஆல்ப்மாவு சாவில்லாதெ ஜீவுசத்துள்ளா எல்லா அனுக்கிரகங்ஙளும் தந்திப்புதுகொண்டு தெய்வாக நங்க ஏமாரி நண்ணி உள்ளாக்களாயி இருக்கு.
அதுகொண்டு ஏசின ஹெசறு ஹளிங்ங, சொர்க்காளெ உள்ளாக்க, பூமியாளெ உள்ளாக்க, பாதாளாளெ உள்ளாக்க எல்லாரும் முட்டுக்காலு ஹைக்கிட்டு,