5 அதங்ஙபேக்காயி, நங்கள ஒருக்குது தெய்வ தென்னெயாப்புது; அந்த்தெ பரிசுத்த ஆல்ப்மாவினும் நங்காக தந்து, ஹொசா சரீர கிட்டுகு ஹளிட்டுள்ளா ஒறப்பும் ஹடதெ.
ஆ சிருஷ்டி மாத்தறல்ல, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவினகொண்டு ஹொசா ஜீவித கிட்டிப்பா நங்களும்கூடி, ஆ பெகுமான உள்ளா ஜீவிதாக பேக்காயி ஆசெயோடெ காத்தண்டித்தீனு; ஏனாக ஹளிங்ங சாவுள்ளா ஈ சரீரந்த ஏக தப்சுவும் ஹளிட்டுள்ளா ஆக்கிர நங்காகும் உட்டல்லோ?
அதுமாத்தறல்ல, தன்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின நங்கள மனசினாளெ தந்து, நங்கள தனங்ங சொந்தக்காறாயிற்றெ மாடி, தாங் தரக்கெ ஹளிதா எல்லா அனுக்கிரகதும் தீர்ச்செயாயிற்றெ தப்பிங் ஹளிட்டுள்ளா ஒறப்பும் பரிசிஹடதெ.
ஈக நங்காக பொப்பா கஷ்டங்ஙளொக்க சிண்ட, சிண்ட கஷ்ட தென்னெ ஒள்ளு; அதொக்க கொறச்சு கால மாத்தறே உட்டாக்கொள்ளு; எந்நங்ங, ஆ கஷ்டங்கொண்டு, ஒந்நங்ஙும் ஈடல்லாத்த பெகுமான நங்காக கிட்டுகு; ஆ பெகுமான எந்தெந்தும் நெலச்சு நில்லுகு.
எந்நங்ங ஏசுக்கிறிஸ்து ஈ லோகாளெ எந்த்தெ ஒள்ளெ காரெ கீது ஜீவிசினோ, அதே ஹாற தென்னெ நங்களும் ஒள்ளெ காரெ கீது ஜீவுசுக்கு ஹளிட்டாப்புது நங்காக ஹொசா ஜீவித தந்து தன்னகூடெ சேர்சிப்புது.
தெய்வ நிங்காக தந்தா தன்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவிக துக்க பருசா காரெ ஒந்தும் கீயாதிரிவா; ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ நிங்கள ரெட்ச்செபடிசி சொர்க்காக கூட்டிண்டு ஹோப்பா ஜினாளெ, நிங்க தெய்வத மக்களாப்புது ஹளிட்டுள்ளுதங்ங அடெயாளெ ஆ பரிசுத்த ஆல்ப்மாவாப்புது.
தெய்வ தந்தா ஈ, நேமத கையி கொண்டு நெடிவாவங்ங தெய்வதகூடெ பெந்த உட்டு; அவனகூடெ தெய்வாகும் பெந்த உட்டு; தெய்வ நங்களகூடெ இத்தீனெ ஹளிட்டுள்ளுதன, தெய்வ நங்காக தந்தா பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின கொண்டு நங்காக மனசிலுமாடக்கெ.