12 சத்தா கிறிஸ்து ஜீவோடெ எத்துகளிஞுத்து ஹளி நங்க ஹளத்தாப்பங்ங, நிங்களாளெ செலாக்க சத்தாக்கள, தெய்வ ஜீவோடெ ஏள்சுதே இல்லெ ஹளி ஹளுதேனக?
சத்தாக்க ஒக்க ஜீவோடெ ஏளுதனபற்றி, பவுலு கூட்டகூடிதா காரெ கேளங்ஙே, செலாக்க அவன பரிகாசகீதுரு; செலாக்க, “நீ ஹளுது இஞ்ஞொந்து சமெ கேளக்கெ ஹளி” ஹளிரு.
ஏனாக ஹளிங்ங, சதுசேயம்மாரு சத்தாக்க ஜீவோடெ ஏளுதில்லெ ஹளியும், தெய்வ தூதம்மாரும், ஏதொந்து ஆல்ப்மாவும் இல்லெ ஹளியும் ஹளாக்களாப்புது; எந்நங்ங பரீசம்மாரு, இதொக்க உட்டு ஹளி நம்பாக்களாப்புது.
சத்தாக்கள, தெய்வ ஜீவோடெ ஏள்சுது நம்பத்தெ பற்றாத்த காரெ ஆப்புது ஹளி, நிங்க பிஜாருசுது ஏனாக?
அதுகொண்டு நானாதங்ஙும் செரி, மற்றுள்ளா அப்போஸ்தலம்மாராதங்ஙும் செரி, ஒந்து ஒள்ளெவர்த்தமானத தென்னெயாப்புது நிங்க எல்லாரினகூடெயும் ஹளிப்புது. ஆ ஒள்ளெவர்த்தமானத நம்பிதுகொண்டாப்புது நிங்களும் ஜீவுசுது.
தெய்வத நேருள்ளா காரெ அல்ல, ஈக்கிப்புரு படிசிகொடுது; தெய்வ நேரத்தெ சத்தாக்கள ஒக்க ஜீவோடெ ஏள்சி களிஞுத்து ஹளி, தெற்றாயிற்றெ படிசிண்டு, ஆள்க்காறா தெய்வ நம்பிக்கெத தெரிசிண்டித்தீரெ.