31 அதுகொண்டு தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்பா ஹாற நிங்காக பெருமெ ஹளத்தெ உட்டிங்ஙி, “ஏசு நனங்ங இந்த்தல ஜீவித தந்துதீனெ” ஹளிட்டுள்ளுதன பற்றி தென்னெ பெருமெ ஹளத்தெஒள்ளு.
நா சுன்னத்து கீதுதுகொண்டு தெய்வ நன்ன சத்தியநேரு உள்ளாவனாயிற்றெ கணக்குமாடித்து ஹளி அப்ரகாமிக பெருமெ ஹளத்தெ பற்றுகோ? அந்த்தெ ஒரிக்கிலும் ஹளத்தெபற்ற. தெய்வத முந்தாக அவங்ங பெருமெ ஹளத்தெ ஒந்தும் இல்லெ.
கூட்டுக்காறே! நிங்காகபேக்காயி நன்னும் அப்பொல்லோவினும் உதாரணபீத்து எளிவுது ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வத வாக்கினாளெ எளிதிப்பா காரெத மனசிலுமாடாதெ தோநிதா ஹாற கூட்டகூடத்தெ பாடில்லெ; தெய்வத வாக்கின ஒயித்தாயி மனசிலுமாடித்தங்ங, தெய்வத கெலச கீவாக்களாளெ ஒப்பன தாஙத்தெகும், இஞ்ஞொப்பன தட்டிபுடத்தெகும் நிங்காக தோந.
“பெருமெ ஹளாக்க, எஜமானானாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தினபற்றி தென்னெ பெருமெ ஹளுக்கு” ஹளி எளிதிப்பா ஹாற கெலசகீவத்தெ ஆக்கிரிசீனெ.
எந்த்தெ ஹளிங்ங தெய்வத ஆல்ப்மாவின சகாயதாளெ தெய்வத கும்முட்டு கிறிஸ்து ஏசின நம்பி சந்தோஷப்படா நங்களாப்புது தெய்வத எதார்த்தமாயிற்றுள்ளா மக்க; அல்லாதெ மனுஷம்மாரு பெருமெ ஹளிண்டு நெடிவா காரெத எத்திண்டு நெடிவாக்களல்ல.