9 खोन्कि दाउद य़ङ्याङ: “मोचिओ अ़चुखाबाचा दाङ्वालि खोन्कि छ़क्नाम लिने, मो वाय़ काधान लिकि दन्दा काप़ लिने।
मेन येसु म़हुसान्चिन्कि पत्रुस अ़लोवा, “सैताना! अ़ङ्बुदाङ्का खारालावा। खाना अ़ङ्लाम काछेक ओ। देकिनालो आम्मिन्मा निनाम्हाङ्दाङ्काओ माआङ, मेन म़नाएदाङ्काओ ओ।”
मेन निनाम्हाङ्आ मो अ़लोवा, ‘खामान्सिन! आय़ अ़खाखुत्ङा आम्साक्मा खानादाङ्का लारुङ खात्तुङ, खोन्कि आम्को निम्पाङ त़भुङ्सुयुङ्सुओ आम्सामाचि साङ्को म़लि?’
खोन्ओसा आन्कान अ़क्छा निएदा हान्दाङ्का छ़ङ अ़छेन्तिमिन्ने। मेन आन्निछाओ अ़लाम्दा धुङ्मायु माङ्लो लाम काछेक य़ङ देम्खाछाङ मान्युङ्दामा अ़छ़ङ मुम्ने।
निनाम्हाङ काफाचिआ आन्सुन्तुम्चि खाम़एत्तुचिओ य़ङ्खान अ़छ़ङ लिसा, खोन्कि झारा हेवा कामु खोन्कि झारा लोमावा मान्च़कादाआ खान्तुओ दन्दा तोक्तु।